Επίκαιρη συνέντευξη του Γ.Κοντογιώργη.""΄Όσο πιο κοντά είναι στα κόμματα η κοινωνία, τόσο πιο πολύ υφαίνει την καταστροφή της.""

“…Οποιοδήποτε κόμμα και να ανέβει στη εξουσία, θα παραδώσει μια Ελλάδα μικρότερη”.

Μια μοναδική αλλά επίκαιρη συνέντευξη του καθηγητή  Πολιτικής Επιστήμης  Γιώργου Κοντογιώργη στην εκπομπή του Πέτρου Ιωάννου ”Ακροβάτες του ονείρου” με τον Καθηγητή , στον Σπορnews 90,1 της Λάρισας, στην εκπομπή (4.7.2016). 

"" Μας λένε σήμερα, ότι κάνουν αγώνα για να βγούμε από τα μνημόνια. Σας διαβεβαιώ ότι δεν θα βγούμε ποτέ από τα μνημόνια. Διότι υπέταξαν θεσμικά τη χώρα στα διεθνή κέντρα, τα οποία θα την ξεζουμίσουν και θα την κινεζοποιήσουν, διότι δεν θέλουν να αγγίξουν οι εσωτερικοί κατακτητές μας (η πολιτική τάξη) το κεντρικό πρόβλημα, που είναι το πολιτικό σύστημα, το κράτος και η νομοθεσία που οικοδομεί τη διαπλοκή τη διαφθορά και την εξάρτηση. 

Δε γίνεται να βγούμε από τα μνημόνια και να απελευθερωθούν υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας, να απελευθερωθεί ο χώρος του ελληνικού επιχειρείν από τα δεσμά στα οποία έχει επιβληθεί όσο το κράτος παραμένει όπως είναι ιδιοτελές και με το ιδιώνυμο του φορέα της κατοχικής από την πολιτική τάξη και τους γύρω συγκατανευσιφάγους. Τόσο θα μένουμε στα μνημόνια, όσο θα επικρατεί η φτώχεια και οι Αγορές. Θα κυριαρχούν οι ξένοι. Ε, λοιπόν αυτό, ΚΑΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ δεν το άγγιξε.

Όλα τα εκλογικά συστήματα, οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα και υπηρετούν το γενικό πολιτικό σύστημα. Τι λέει το γενικό πολιτικό σύστημα; Ότι, όποιος κυβερνάει κάνει ό,τι του γουστάρει. Πολύ απλά. Είτε με απλή αναλογική είτε με πλειοψηφικό, αυτός θα κάνει ό,τι του αρέσει. Ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, το 50% -και όχι μόνο στην Ελλάδα- του εκλογικού σώματος, ΔΕΝ ψηφίζει. Άρα δεν έχουν αυτό που επικαλούνται “κοινωνική νομιμοποίηση”, έστω, στο επίπεδο της αποδοχής. 

 Τρίτον, η ψήφος αυτή -κι ας υποθέσουμε ότι έχουμε την απλή αναλογική- θα βγάλει λοιπόν 15 κόμματα στη βουλή. Θα υπάρχουν λοιπόν κάποια που θα έχουν πάρει -αδίκως εγώ θα σας πω- σε σχέση με το πρόγραμμά τους, 1%. Εάν αθροιστούν λοιπόν τα 10 εκ των κομμάτων που αντιπροσωπεύουν 1 έως 3 έως 5%, μπορούν να φτιάξουν κυβέρνηση. Σύμφωνα λοιπόν με την φιλοσοφία του συστήματος θα φτιάξουν κυβέρνηση. Σύμφωνα όμως με την ίδια τη φιλοσοφία του συστήματος, αυτοί είναι εκείνοι που η κοινωνία -και πάλι κακώς εγώ θα σας πω και δεν το αξιολογώ- δήλωσε ότι δεν τους θέλει να είναι στην κυβέρνηση. Και έδωσε την πλειοψηφία του 15 ή του 20% στο σύνολο, σε ένα άλλο κόμμα, θα βρεθεί αυτό το οποίο κατά την προσδοκία, έχει το μεγαλύτερο ποσοστό να μην είναι κυβέρνηση και όλα τα άλλα μαζί αν συναθροιστούν να φτιάξουν κυβέρνηση. Αυτό δεν είναι ανωμαλία της φύσης; Και κατά τι αυτό εκφράζει περισσότερο την κοινωνική βούληση; …

Το σύστημα είναι σεσημασμένο και καθορισμένο. Οργανωμένο με τέτοιον τρόπο, που, δεν αφήνει να αναπνεύσει καμία πολιτική δύναμη που θα το αμφισβητήσει. Θα το αμφισβητήσει, εννοώ, όχι ως προς τη δομή του, αλλά θα το αμφισβητήσει ως προς τις πολιτικές του επιλογές.

Πέτρος Ιωάννου(ερώτηση):

– Kύριε Κοντογιώργη, επειδή είστε πολιτικός επιστήμονας, ζήτησε η κυβέρνηση να συμβουλευτεί από εσάς, να πάρει τις συμβουλές σας;

Γιώργος Κοντογιώργης:

– Όχι βέβαια! Μα, οποιοσδήποτε ασκεί κριτική, όχι με ένα άλλο κόμμα, αλλά με αφετηρία το συμφέρον της χώρας -όπως το εννοεί εν πάση περιπτώσει- ή τη λογική ενός συστήματος, θεωρείται εχθρός και ταξινομείται απέναντι. Πρέπει να είσαι αυτός που θα κρατάς το θυμιατό για να σε κάνουν συνομιλητή τους. Κατά παράδοση δεν θεωρούμαι κατάλληλος συνομιλητής και έχουν δίκιο, ίσως, γιατί, η αντίρρησή μου είναι μια αντίρρηση η οποία έχει να κάνει με την ίδια την δομή/λογική του συστήματος. Αυτό δηλαδή που στον κόσμο όλο σήμερα αποτελεί μια παραφωνία σε σχέση με το μέλλον (γιατί κρατάνε μέσω αυτού του συστήματος τις κοινωνίες στον 18ο αιώνα) αλλά και που είναι υπόλογος στην Ελλάδα για το καθεστώς κατοχής καταστροφής και συρρίκνωσης της χώρας που συμβαίνει εδώ και 2 αιώνες. Όπως αντιλαμβάνεστε επομένως, δεν είμαι κατάλληλος συνομιλητής. Αλλά, δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι οι κοινωνίες να αντιληφθούν -εν προκειμένω η κοινωνία η ελληνική- ότι, ΟΣΟ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΥΦΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ. Μπορεί το κόμμα να ευνοεί για πελατειακούς λόγους, για να “ξεδοντιάσει” όπως λέμε, την κοινωνική συλλογικότητα και τον κάθε έναν να τον βάλει στη θέση του -“ο σώζων εαυτόν σωθήτω”- άρα να του παρέχει μερικές εκδουλεύσεις, θα τα βρει μπροστά του. Πόσοι επωφελήθηκαν από την άκρατη και λεηλατική πελατειακή λογική που λειτούργησε στη διάρκεια της μεταπολίτευσης; … Ε τώρα λοιπόν, οι περισσότεροι αν όχι όλοι από αυτούς, δεν δεινοπαθούν ψάχνοντας να βρουν στοιχεία μιας ελάχιστης αξιοπρέπειας; …

Μην ξεχνάμε ότι αυτό που επιχειρεί σήμερα ο Τσίπρας με την αναλογική, δεν έχει να κάνει μόνο με την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας, αλλά θέλει να επαναφέρει το εγχείρημα “Παπανδρέου” του 1989, για να παρεμποδίσει (το ομολόγησε άλλωστε ο… συμβίος του μελλοντικός κύριος Λεβέντης) για να παρεμποδίσει λοιπόν την εναλλαγή στην εξουσία. Εγώ δεν θεωρώ ότι οποιαδήποτε εναλλαγή θα αλλάξει τα πράγματα, αλλά είναι τρομακτικό αυτό που γίνεται σήμερα με πρόσχημα την απλή αναλογική. Θέλουν την απλή αναλογική (όπως και να την θέλουν εν πάση περιπτώσει και με όποιες διαφοροποιήσεις) για να εμποδίσουν την εναλλαγή στην εξουσία, να δημιουργήσουν δηλαδή πολιτικό αδιέξοδο, επειδή γνωρίζουν ότι δεν είναι πρώτο κόμμα για να κυβερνήσει. Θα σας το πω με πολύ απλό τρόπο: Ο λαός είναι πολιτισμική έννοια. Εάν δεν αντιληφθούμε τον λαό ως πολιτική έννοια, δηλαδή ως κοινωνία των πολιτών με πολιτική αναφορά θεσμικά συντεταγμένο που να έχει λόγο στα πράγματα, δεν πρόκειται να αλλάξει ΤΙΠΟΤΕ. 

Σας διαβεβαιώ ότι, με την εναλλαγή στην εξουσία, οποιοδήποτε κόμμα και να ανέβει στη εξουσία, θα παραδώσει μια Ελλάδα μικρότερη. 

 Όχι γιατί δεν υπάρχουν έντιμοι και ικανοί, αλλά ό,τι αποτελεί και στιγματίζεται ως επικίνδυνο για το πολιτικό σύστημα επειδή το αμφισβητεί, θα εξουδετερώνεται εν τη γενέσει του. 

Η ανάταξη της χώρας, μπορεί να γίνει μόνο με την υπέρβαση αυτού του καθεστώτος. 

 Γιατί περί καθεστώτος πρόκειται. Είναι ένα πολιτικό σύστημα το οποίο έχει μεταβληθεί/μεθαρμοστεί και λειτουργεί ως καθεστώς. Την υπέρβαση του συνόλου πολιτικού συστήματος που ανάγεται στον ίδιο τον πυρήνα του πολιτικού συστήματος που είναι η κυβέρνηση, η βουλή και όλα αυτά σε σχέση με την κοινωνία, δημόσια διοίκηση, δικαιοσύνη και νομοθεσία. Όλα μαζί. Αυτά, δεν γίνονται να αλλάξουν με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό. Δεν αλλάζουν με την κομματική εναλλαγή. Χρειάζεται να οδηγηθούν στην κατάρρευση και την ανατροπή του. Ξεκάθαρα πράγματα. Δεν εννοώ την ιδέα της αιματοχυσίας ή της επανάστασης με βίαιο τρόπο, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι με πολύ ειρηνικό τρόπο μπορεί, εάν αύριο το πρωί ξυπνούσε η κοινωνία και τους έβαζε όλους απέναντι και δεν σκεφτόταν με όρους εναλλαγής και είχε συγκεκριμένο πρόταγμα συμμετοχής της στα κοινά, να είστε βέβαιος ότι θα είχε καταρρεύσει και θα είχε αλλάξει την ίδια στιγμή. Θα είχαν βγει νέες πολιτικές δυνάμεις που θα διακινούσαν άλλο σύστημα κι άλλες πολιτικές. Και κυρίως να ξέρετε ένα πράγμα. Οι αγορές και ο Γερμανοί ή οι άλλοι ηγεμόνες της Ευρώπης, δεν φοβούνται κανέναν από αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία οποιασδήποτε κοπής. Φοβούνται ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Κι ενώ υπάρχει η αιτία της εξέγερσης -η εξαθλίωση- ενώ υπάρχει ο υπαίτιος στην συνείδηση της κοινωνίας για την εξαθλίωση, δεν υπάρχει το πρόταγμα. Το πρόταγμα της εναλλαγής στην εξουσία λειτουργεί εκτονωτικά. Και αυτό το πρόβλημα το εξηγώ με μερικές αράδες στην πρώτη σελίδα του νέου βιβλίου μου γράφοντας: “Όταν ο λαός ενθυλακώσει πλήρως την αίσθηση του αδιεξόδου, το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα εξεγερθεί. Θα δραπετεύσει για να διασωθεί ή θα ιδιωτεύσει εν αδυναμία. Η αίσθηση του αδιεξόδου για να οδηγήσει σε αλλαγή πρέπει να συνοδεύεται με πρόταγμα αλλαγής. Όχι εναλλαγής στην εξουσία. Τότε θα μιλήσουμε για επανάσταση. Σήμερα δεν υπάρχει πρόταγμα αλλαγής, παρά μόνο διαμαρτυρία κατά των κυβερνώντων”.

Τους έχετε ακούσει συχνά να λένε ότι έχει διογκωθεί η κοινωνική δυσαρέσκεια και να πάμε σε εκλογές. Τι σημαίνει αυτό;… Σημαίνει ότι θα τους δώσουν μια νέα προσδοκία με έναν άλλο “σωτήρα”, ο οποίος γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα κάνει τα ίδια. Αλλά η εκλογική διαδικασία είναι εκτονωτική της εξεγερτικής προδιάθεσης της κοινωνίας μέσα στην εξαθλίωσή της. Πρέπει, για να μη δημιουργηθούν εντυπώσεις, όχι να επαναφέρουμε τις κοινότητες/κοινά (τις πόλεις-κράτη που ζούσαν οι Έλληνες και τις είχαν ως κοινωνίες τους μέχρι και τον 18ο αιώνα), αλλά να αναπτύξουμε αυτό που δημιουργήθηκε εκεί, σε επίπεδο συνολικού κράτους-έθνους. Δηλαδή, το πολιτικό σύστημα του κοινού, να γίνει πολιτικό σύστημα του κράτους-έθνους και όχι να διασπάσουμε το κράτος-έθνος σε πολλές μικρές κοινότητες ώστε εκεί να νομίζουν οι άνθρωποι ότι αυτοκυβερνιόνται αλλά το κεντρικό πολιτικό πεδίο να παραμένει στα χέρια όσων έχουν τη δυνατότητα να το ελέγχουν. Είναι λάθος αυτό.

Πέτρος Ιωάννου:

– Ωραία, πρακτικά όμως, πως θα γίνει αυτό; Εγώ αυτό το όνειρο θέλω να το ζήσω τώρα! Όχι στα παιδιά και στα εγγόνια. Τώρα!

Γιώργος Κοντογιώργης:

– Κύριε Ιωάννου θα σας απογοητεύσω, αλλά δεν θα το ζήσετε. Κάθε πολιτεία έχει τον δικό της χρόνο. Η ελληνική κοινωνία έχει μπει στον αστερισμό και των άλλων κοινωνιών, άρα εξελίσσεται μαζί τους. Συνεπώς, όσο και να το ονειρεύεστε η δημοκρατία δεν θα έρθει ούτε χθες, ούτε αύριο το πρωί. Διότι δεν είναι του παρόντος. Δεν διαδηλώνει κανείς για αυτό. Όσο και να την συζητάμε, θα βγούμε έξω στη συνέχεια και θα αρχίσουμε να λέμε (όχι εγώ, αλλά, παραδείγματος χάρη οι μαθητές μου) για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για εκλογές, και ούτω καθεξής. Επομένως δεν είναι μέσα στο αξιακό μας σύστημα διότι δεν έφτασε ο χρόνος τους. Από την άλλη, διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο η οποία μας έχει καθυποτάξει σε λογικές και σε γνώσεις οι οποίες είναι ψευδής. Ζούμε ένα καθεστώς αλλοτρίωσης σε επίπεδο εννοιών το οποίο έχει γίνει δεύτερη φύση μας. 

Χρειάζεται λοιπόν να επαναστατήσουμε σε γνωστικό επίπεδο και να πάψουμε να χαρακτηρίζουμε μια ολιγαρχία ως δημοκρατία. 

 Δηλαδή, ένα σύστημα μοναρχίας ως δημοκρατικό, ή την αντιπροσώπευση και τη δημοκρατία ως ένα και το αυτό και ούτω καθεξής. Για να πάμε στη δημοκρατία, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τις έννοιες. Το τι είναι η δημοκρατία. Πρέπει να αναγνωρίσουμε την ανάγκη της και να την κάνουμε μέρος των επιδιώξεων και του αξιακού μας συστήματος. Να ξέρουμε το “γιατί” μας είναι χρήσιμη κι απαραίτητη.

Κλείνοντας, να σας πω ότι σήμερα, πάμε σε μια άλλη φάση, που θα απαιτήσει αρκετά σύντομα την αντιπροσώπευση. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε το τι είναι η αντιπροσώπευση και πώς μπορεί να γίνει. Πώς δηλαδή η ιδιότητα του εντολέα που σήμερα κατέχεται από τον εντολοδόχο πρωθυπουργό, πώς θα περιέλθει στην κοινωνία. Και μετά να φτιάξουμε το σύστημα που θα μας οδηγήσει. Και, θα πάμε σε αυτό επειδή θα έχουμε ενθυλακώσει την αντίληψη ότι το παρόν σύστημα δεν δίνει λύσεις στα συμφέροντά μας. Άρα λοιπόν, να καταλάβουμε ότι πρέπει να γίνουμε έστω με αυτόν τον τρόπο του εντολέα, νοικοκύρηδες στο σπίτι μας. Στο συλλογικό μας σπίτι. Αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα σήμερα. Δουλεύουμε για να τους κάνουμε ηγεμόνες μας, η ενσάρκωση της εθελοδουλίας, υπήκοοι, μεταβαλλόμαστε σε δούλοι, διότι όποιος υπόκειται στην εξουσία, στην απόφαση κάποιου άλλου για τη ζωή του, σημαίνει ότι είναι δούλος/εθελόδουλος. Ποιος το σκέφτεται αυτό σήμερα; …

Ας αλλάξουμε λοιπόν τα πράγματα μέσα στο μυαλό μας και να είμαστε βέβαιοι ότι τότε θα βγούμε στο ξέφωτο και θα ελπίσουμε!

Μοιραστείτε το άρθρο, με αυτόν τον τρόπο μας επιβραβεύετε.

Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.

Fair Notice -Mε επιφύλαξη παντός νόμιμου δικαιώματος:Το newsplanet09 όπως και η σελίδα μας newsplanet09 στο facebook απαγορεύει ρητώς από 9/6/20 οποιαδήποτε επισήμανση ή χαρακτηρισμό των άρθρων του από μη αναγνωρισμένες από το Ελληνικό κράτος, αλλά και τους διεθνείς νόμους προστασίας ατομικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας άποψης και ιδεών από διαδικτυακές οργανώσεις, οι οποίες δεν συνάδουν με το Σύνταγμα & τους νόμους της χώρας μας, και τις οποίες δεν αναγνωρίζουμε.