ΜΝΗΜΕΣ ,,ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

 ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΧΙΟΠΟΛΙΤΟΥ -

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ.

Έρχετ’ ή νύχτα. Τά πουλιά κουρνιάζουν καί κοιμούνται, 

τά δέντρα μαυρίζουνε δώ κ’ εκεί σάν τελώνια.

 Ό στρατοκόπος έφταξε πλιά στό κονάκι του.

 Μόνο ό κεντισμένος ουρανός στέκεται άπό πάνου άπ’ τά βουνά,

καί μέσα στά σκοτεινά φαράγγια άκούγεται τό νερό πού τρέχει.

Ποιος τό λοιπόν θάν άναστήσει μέσα 

στή θύμηση τ’ άνθρώπου κείνο πού ’ναι πνιγμένο 

μέσα στά βουνά καί σβησμένο άπ’ τά χρόνια; 

Αποτέλεσμα εικόνας για Ο ΜΠΟΥΦΟς

Στά έρημα βράχια κάθεται 

ό μπούφος καί 

λέγει τό δικό του μεράκι. 

Καί, μ’ δλο τούτο, κεΐ χάμου, μέσα στά 

άπάτητα χώματα, 

στά έρημα ντερβένια καί στις άνεμοβραχιές,

 είναι χυμένο τό αιμα τής καρδιάς μας.

 Διαβάζεις μέσα στά βιβλία ειδών ιστορίες καί θαρρείς πώς,

 κεΐ πού περπατάς, 

θά συναπαντηθεΐς με τόν έναν καί μέ τόν άλλον

 ξακουσμένον πού βλέπεις

 μέσα στά χαρτιά.

 Αλίμονο!

 Τά βουνά ξεχνάνε, 

τά κάστρα γκρεμνίζουνται, 

οί φυλακές είναι βουβές, 

τά κόκκαλα λιώνουνε πολύ γλήγορα. 

Ούλα είναι άδιάφορα στόν πόνο μας,

 άφοΰ κι ό άνθρωπος άτός του ξεχνά τά ντέρτια του.

 Παρατά στή λησμονιά τιμημένα μνημόρια.

 Άπάνου στό χώμα πού πλάγιασε γιά πάντα φιλότιμη καρδιά,

 περπατά δίχως κανένα αίστημα μέσα του.

Μά έγώ δέ θέλω νά ζώ έτσι πού ζεΐ 

ό ένας κι ό άλλος στις μέρες μας.

 Πάγω καί κλαίγω κρυφά στ’ 'Άγιο Βήμα,

πού τό ’ριξε χάμου γιά Τούρκος γιά Γραικός,

 κι άφουγκράζουμαι τίς σκόρπιες πέτρες,

 καί κάνω τήν προσευκή μου μπροστά στά παλιά κονίσματα,

 πού μέ βλογάνε καί μέ ξεκουράζουνε άπ’ τίς αμαρτίες μου.