Τὸ εὐλογημένο καράβι...Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Τὸ εὐλογημένο καράβι

«Ποῦ πᾶς καραβάκι, 
μὲ τέτοιον καιρό, 
σὲ μάχεται ἡ θάλασσα, 
δὲν τὴ φοβᾶσαι; 
Ἀνέμοι σφυρίζουν 
καὶ πέφτει νερό, 
ποῦ πᾶς καραβάκι, 
μὲ τέτοιον καιρό;»



«Γιὰ χώρα πηγαίνω 
πολὺ μακρινή, 
θὰ φέξουνε φάροι 
πολλοὶ νὰ περάσω, 
βοριάδες, νοτιάδες 
θὰ βρῶ, μὰ θὰ φτάσω 
μὲ πρίμο ἀγεράκι, 
μ᾿ ἀκέριο πανί».



«Κι οἱ κάβοι ἂν σοῦ στήσουν 
τὴ νύχτα καρτέρι, 
ἐπάνω σου ἂν σπάσει 
τὸ κῦμα, θεριό, 
καὶ πάρει τοὺς ναῦτες 
καὶ τὸν τιμονιέρη; 
Ποῦ πᾶς καραβάκι, 
μὲ τέτοιον καιρό;»



«Ψηλὰ στὸ ἐκκλησάκι 
τοῦ βράχου, ποὺ ἀσπρίζει, 
γιὰ μένα ἔχουν κάμει 
κρυφὴ λειτουργία 
ὀρθὸς ὁ Χριστὸς 
τὸ τιμόνι μου ἀγγίζει, 
στὴν πλώρη μου στέκει 
ἡ Παρθένα Μαρία».


.Ζαχαρίας Παπαντωνίου