"Έλληνες" δωσίλογοι και φιλοναζιστές. Λίστα ατόμων-ονομάτων και οργανώσεων. Έτσι να μας βρίσκονται.... Η μέρος
Η δίκη των δωσιλόγων δημοσιογράφων
Η δίκη των δωσιλόγων δημοσιογράφων άρχισε στις 23 Οκτωβρίου 1945. Οι κατηγορούμενοι ήταν συνολικά 17 άτομα, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν εκδότες, ιδιοκτήτες, διευθυντές ή συντάκτες κατοχικών εφημερίδων.
Παραθέτουμε τα ονόματα μερικών από τους κατηγορούμενους.
Γεώργιος Πολλάτος (εκδότης της εφημερίδας «Νέα Ευρώπη»)
Δημ. Τσούρκας (εκδότης της εφημερίδας «Απογευματινή»)
Αλέξ. Ωρολογάς (εκδότης της εφημερίδας «Απογευματινή»)
Πέτρος Ωρολογάς (αρθρογράφος)
Ιωάννης Σπαθάρης (εκδότης της εφημερίδας «Νέα Ευρώπη»)
Βασίλης Λαμψάκης (εκδότης της εφημερίδας «Νέα Ευρώπη»)
Νίκος Φαρδής (δημοσιογράφος στο Γερμανικό Γραφείο Τύπου)
Δημήτριος Ηλιάδης (εκδότης της εφημερίδας «Νέα Ευρώπη»)
Μιχάλης Παπαστρατηγάκης (αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Νέα Ευρώπη»)
Ξεν. Γιοσμάς (δημοσιογράφος)
Δημήτριος Λιανόπουλος (δημοσιογράφος)
Χριστόφορος Ελευθεριάδης (δημοσιογράφος)
Ευρυπίδης Χειμωνίδης (δημοσιογράφος)
Αξίζει να αναφέρουμε ότι η φιλοναζιστική εφημερίδα «Νέα Ευρώπη» άρχισε να κυκλοφορεί στη Θεσσαλονίκη στις 14 Απριλίου 1941.
Τα Ειδικά Δικαστήρια Δωσιλόγων
Στις 21 Φεβρουαρίου 1945 άρχισαν οι δίκες των δοσιλόγων στην αίθουσα του Εφετείου Αθηνών. Είκοσι εννέα κορυφαίες πολιτικές και στρατιωτικές προσωπικότητες του 1941-1944 παραπέμπονταν για παράβαση της 6ης Συντακτικής Πράξης του 1945 και των άρθρων 109, 123, 125 του Κ. Ποινικού νόμου. Τρεις από τους παραπεμπόμενους ήταν ήδη νεκροί: ο Ν. Καλύβας που εκτελέστηκε από μέλη της Ο.Π.Λ.Α. ενώ έβγαινε από το σπίτι του και οι Μπάκος και Πειρουνάκης που αρπάχτηκαν από τις φυλακές Αβέρωφ κατά τα Δεκεμβριανά και εκτελέστηκαν από αντάρτες του ΕΛΑΣ τον Ιανουάριο του 1945.
Από τους επιζώντες κατηγορούμενους οι 10 ήταν πολιτικοί: Ι. Ράλλης, Κ. Λογοθετόπουλος, Α. Λιβιεράτος, Σ. Γκοτζαμάνης, Ν. Λούβαρης, Β. Καραπάνος, Λ. Τσιριγώτης, Ι. Καραμάνος, Ι. Πασσαδάκης, Έκτ. Τσιρονίκος. Οι 11 ήταν στρατηγοί: Γ. Τσολάκογλου, Η. Χατζημιχάλης, Π. Δεμέστιχας, Σ. Μουτούσης, Ν. Κατσιμήτρος, Ν. Μάρκου, Πολύζος, Α. Ρουσόπουλος, Δ. Διαλέττης, Ι. Γρηγοράκης, Γ. Μπακογιάννης. Δύο ήταν ναυτικοί: ο ναύαρχος Α. Γέροντας και ο πλοίαρχος Ι. Παπαδόπουλος. Ένας ήταν εργάτης (πρόεδρος των φορτοεκφορτωτών Πειραιώς που χρημάτισε υφυπουργός Εμπορίου): ο Ε. Κανακουσάκης. Ένας δικαστικός: ο εφέτης Κ. Πουρναράς. Και ένας ανώτερος δημόσιος υπάλληλος: ο Γ. Παμπούκας του υπουργείου Γεωργίας. Απουσίαζαν όμως ορισμένοι, που είχαν έγκαιρα εγκαταλείψει την Ελλάδα πριν από την απελευθέρωση: ο Κ. Λογοθετόπουλος, ο Έκτ. Τσιρονίκος, ο Σ. Γκοτζαμάνης και ο Α. Ταβουλάρης.
Το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Θεσσαλονίκης άρχισε τις εργασίες του στα τέλη Απριλίου 1945.
Το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Λάρισας
Του Αναστάσιου Αναστασίου από την ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η απελευθέρωση της χώρας από τα γερμανικά στρατεύματα (Οκτώβριος 1944) έθρεψε προσδοκίες κοινωνικής δικαιοσύνης, αποκατάστασης της τάξης και κάθαρσης από τα εγκληματικά εκείνα στοιχεία που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές πολιτικά ή οικονομικά κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Παρά τη μεσολάβηση των Δεκεμβριανών, το κοινό αίσθημα έτρεφε έκδηλη εχθροπάθεια εναντίον όλων αυτών που επέδειξαν δωσιλογική συμπεριφορά και απεκόμισαν τεράστιες περιουσίες εις βάρος του ελληνικού λαού.
Οι κυρώσεις θα επισημοποιηθούν από την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με τη δημοσίευση της Συντακτικής Πράξης υπ’.αρ1, »Περί επιβολής ποινικών κυρώσεων κατά των συνεργασθέντων μετά του εχθρού»[1]. Αργότερα η κυβέρνηση θα επανέλθει στο ζήτημα αυτό, τον Ιανουάριο του 1945, με τη Συντακτική Πράξη υπ’.αρ.6 η οποία καταργεί την προηγούμενη υπ’. αρ 1 πράξη, γνωστή ως Νόμος «περί δοσιλόγων»[2]
Όπως προαναφέραμε μεταξύ της δημοσίευσης αυτών των δύο νόμων, στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα παρεμβάλλονται πολιτικές εξελίξεις με αποκορύφωμα τα γεγονότα του Δεκέμβρη 1944, οι οποίες θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο θέμα αυτό. Έτσι θα υπάρξει μεταστροφή στο ζήτημα της εκκαθάρισης, μιας και οι αντιστασιακές οργανώσεις δεν αναφέρονται με το όνομά τους αλλά ως συμμαχικές οργανώσεις.
Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ, (ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ)
Έτσι τα Ειδικά Δικαστήρια Δοσιλόγων συστάθηκαν το 1945 προκειμένου να εκδικάσουν τα αδικήματα που είχαν διαπράξει οι δοσίλογοι , όσοι είχαν συνεργαστεί με τις αρχές Κατοχής. Οι κατηγορίες των δοσίλογων ήταν τρεις: α) οι υπουργοί των κατοχικών κυβερνήσεων που είχαν συνεργαστεί με τον εχθρό β) μέλη της Αστυνομίας, της Χωροφυλακής και των Ταγμάτων Ασφαλείας γ) και οι κοινοί εγκληματίες, δηλ. μαυραγορίτες, κερδοσκόποι, πράκτορες της Gestapo καταδότες και Έλληνες ναζί.
Η σύνθεση και λειτουργία των δικαστηρίων αυτών ρυθμίστηκε με τον αναγκαστικό νόμο 533 τον Σεπτέμβριο του 1945, όπου βεβαίως περιγράφονται και τα αδικήματα που βάρυναν τους κατηγορούμενους, αδικήματα που αναφέρονται και στις σχετικές δικαστικές αποφάσεις. Η ποινή για τους ενόχους των παραπάνω πράξεων ήταν ο θάνατος ή πρόσκαιρα δεσμά. Σε περιπτώσεις δε ελαφρυντικές προβλεπόταν η ποινή της ειρκτής ή ισόβιας ή πρόσκαιρης υπερορίας, δηλ. απέλαση του κατηγορουμένου έξω από τα σύνορα του κράτους. Ακόμη το δικαστήριο είχε τη δυνατότητα επιβολής μερικής ή ολικής δήμευσης της περιουσίας ανάλογα με τη βαρύτητα της πράξης. Η μετατροπή των επιβαλλόμενων ποινών σε χρηματική καθώς και η αναστολή τους απαγορευόταν. (άρθρα 2-5).
Αυτά τα δικαστήρια συστάθηκαν στην έδρα κάθε Εφετείου και Πρωτοδικείου και αποτελούνταν από τον πρόεδρο, δύο τακτικούς δικαστές , δύο λαϊκά μέλη δηλ. ενόρκους, τον ειδικό επίτροπο που ασκούσε καθήκοντα Εισαγγελέα, και φυσικά τον γραμματέα ή γραφέα (άρθρο 9, 11). Ο Ειδικός Επίτροπος ασκούσε την ποινική δίωξη αυτεπάγγελτα ή μετά από μήνυση( άρθρα 13, 14). Με το άρθρο όμως 11 του αν. 217/1945 δόθηκε το δικαίωμα στον ειδικό επίτροπο του Ε.Δ. Δοσίλογων, για πρώτη φορά, να ζητάει την αναθεώρηση «πάσης αποφάσεως» τούτου. Ήταν μια επιτυχία, αλλά όχι αυτό που επιδίωκαν οι δοσίλογοι. Ο στόχος τους ήταν να επιτραπεί και για τις ερήμην αποφάσεις των Ε. Δ. Δοσιλόγων το δικαίωμα της ανακοπής.[3]
Για τα αδικήματα του παραπάνω νόμου δεν επιτρεπόταν η χορήγηση αμνηστίας (άρθρο 31). Επίσης δεν επιτρεπόταν κανένα τακτικό ή έκτακτο ένδικο μέσο ούτε ανακοπή κατά των βουλευμάτων και αποφάσεων του Ειδικού Δικαστηρίου (άρθρα 15, 28).
Στην περίπτωση όμως της ανακοπής, μολονότι δεν επιτρεπόταν από τη Συντακτική Πράξη 6, προβλέφθηκε από τον αναγκαστικό νόμο 533/1945 σύμφωνα με το οποίο άρθρο 7 του συγκεκριμένου νόμου: «Τα αδικήματα τα προβλεπόμενα υπό των άρθρων 1 και 4 θεωρούνται παραγεγραμμένα ,εάν δεν ασκηθεί η ποινική δίωξη αυτεπαγγέλτως ή εάν δεν υποβληθεί κατά των ενόχων μήνυσις μέχρι την 20 Ιουνίου 1945 δια τα τελεσθέντα εν τη περιφερεία του Εφετείου Αθηνών και μέχρι 31 Οκτωβρίου 1945 δια τα τελεσθέντα αλλαχού (εκτός της περιφερείας του Εφετείου Αθηνών.)»
Έτσι αν εξαιρέσουμε τους Κατοχικούς πρωθυπουργούς και υπουργούς η αυτεπάγγελτος δίωξη δεν αφορούσε κανέναν άλλο δοσίλογο πλην αυτών. Εφόσον βέβαια υπήρχαν και γενναίοι που θα υπέβαλαν μηνύσεις αψηφώντας τους φοβερούς παρακρατικούς τρομοκράτες, κυρίαρχους τότε, και ανεξέλεγκτους σε όλη τη χώρα. Όσο για την αυτεπάγγελτη δίωξη ποιος θα τη διέτασσε, όταν το ίδιο το κράτος θεωρούσε τα εγκλήματα παραγραμμένα;
Στις 2 Μαρτίου 1946 με την υπ’ αριθμόν 107 Σ.Π. οι δοσίλογοι πετυχαίνουν και νέα τροποποίηση του νόμου 533/1945, που αφορά τους συνεργάτες των κατακτητών οι οποίοι πλούτισαν από τη συνεργασία τους με τους κατακτητές. Έτσι η αρχική αυστηρότερη των συντακτικών πράξεων 1/1944 και 6/1944 από μήνα σε μήνα αμβλύνεται με τις νεότερες νομοθετικές πράξεις.
Ακολουθούν οι διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 4 και 5, 15, 23 ,28 παρ.1 εδ. 2, 3 τα οποία τροποποιήθηκαν ή συμπληρώθηκαν με ευνοϊκότερες για τους δοσίλογους διατάξεις με τα άρθρα 1 και 2 του ΙΘ΄ ψηφίσματος της 18/20 -12-1946. Ειδικά με αυτές τις διατάξεις του ΙΘ΄/1946 ψηφίσματος επιτράπηκε το ένδικο μέσο της ανακοπής κατά των καταδικαστικών αποφάσεων που είχαν εκδοθεί ερήμην των κατηγορουμένων δοσίλογων. Στην περίπτωση των δοσίλογων η ερημοδικία ήταν ευσυνείδητη και σκόπιμη επιλογή.
Επίσης το ένδικο μέσο ανακοπής επιτράπηκε και κατά των βουλευμάτων των Ε. Δ. Δοσιλόγων, ενώ η προγενέστερη σχετική διάταξη του Αν. Νόμου 533/1945 δεν επέτρεπε την άσκηση κατ’ αυτών τακτικών ή έκτακτων ένδικων μέτρων.[4]
Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News και στο instagram για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια