Η καταστροφή του Πειραιά, 11 Ιανουαρίου 1944

Η καταστροφή του Πειραιά, 11 Ιανουαρίου 1944

Εκείνη η «μαύρη» μέρα του Γενάρη του 1944, που έχει μείνει άσβεστη στη μνήμη όλων των Πειραιωτών, καθώς υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους περίπου 700 άμαχοι πολίτες, όλων των ηλικιών, καταστράφηκαν ολοσχερώς ή υπέστησαν μεγάλες ζημιές κτίρια και υποδομές, ενώ δημιουργήθηκε μεγάλο προσφυγικό ρεύμα προς την Αθήνα.

Ο συναγερμός σήμανε στις 12:35 και ήχησε ξανά στις 19:22, χωρίς να σημάνει ποτέ η λήξη του, λόγω της αναστάτωσης που υπήρξε...

Είναι αξιοσημείωτο ότι σ' αυτόν τον βομβαρδισμό χάθηκαν περίπου τα δύο τρίτα του συνολικού αριθμού των αμάχων που έχασαν τη ζωή τους στους 239 βομβαρδισμούς στον Πειραιά στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε αυτούς έχασαν τη ζωή τους 859 άνθρωποι (συνολικά πέθαναν 13.282, από τους οποίους οι 10.782 από την πείνα τον μαύρο χειμώνα του 1941-42 και 1.741 από εκτελέσεις κ.ά.).

Οι θάνατοι στη διάρκεια του βομβαρδισμού της 11ης Ιανουαρίου 1944 υπολογίζονται σε περίπου 700, αλλά στο ταφολόγιο στο νεκροταφείο της Ανάστασης, όπου τελείται κάθε χρόνο μνημόσυνο, υπάρχουν 492 ονόματα.

Αυτό αποδίδεται στο ότι άλλοι θάφτηκαν ανώνυμα σε λάκκους, χωρίς να δοθούν τα στοιχεία τους, άλλοι στην Αθήνα, όταν μεταφέρθηκαν ως τραυματίες, μερικοί σκόπιμα δεν δηλώθηκαν από τους συγγενείς για να κρατήσουν τα δελτία τροφίμων τους ώστε να πάρουν τη μερίδα που τους αναλογούσε - 30 δράμια ψωμιού...

Στις 11 Ιανουαρίου 1944 11:30 το πρωί στην οροφή του Μεγάρου Βάττη στο λιμάνι υψώθηκε μία μικρή μαυρόασπρη σημαία που αποτελούσε προειδοποίηση για τα πλοία για επερχόμενο βομβαρδισμό. Δύο σουηδικά φορτηγά πλοία που ξεφόρτωναν τις αποστολές του Ερυθρού Σταυρού, σταμάτησαν την εκφόρτωση και έβαλλαν πλώρη για την Ψυτάλλεια. Στις 12:35 χτύπησε ο πρώτος συναγερμός. Άλλοι Πειραιώτες κρύβονταν στα καταφύγια και άλλοι έβγαιναν στους δρόμους και στις ταράτσες κουνώντας λευκά μαντήλια και φωνάζοντας με χαρά, «Έρχονται τα δικά μας»

«Τα αεροπλάνα, σαν σε ειδοποίηση για τον άμαχο πληθυσμό, διαγράψανε μια δύο φορές κύκλους πριν αρχίσουν να ρίχνουν τις βόμβες τους για να δώσουν χρόνο στον πληθυσμό να πάει στα καταφύγια. Υστερα από λίγη ώρα οι βόμβες, που για αλλού πηγαίνανε κι’ αλλού πέσανε, άρχισαν να πέφτουν σωρό και δημιούργησαν τη συμφορά», γράφει ο Στ. Μπινιάρης.

Τρεις ήταν οι επιδρομές των 200 συμμαχικών βομβαρδιστικών που χτύπησαν την πόλη του Πειραιά με 600 βόμβες. Ο πρώτος βομβαρδισμός πραγματοποιήθηκε στις 12:35-13:43, ο δεύτερος στις 19:22-21:40 και ο τρίτος στις 21:57-23:15 

Πρώτοι βομβάρδισαν οι αμερικανοί και έπειτα οι Βρετανοί.

Το σχέδιο βομβαρδισμού χώρισε την πόλη του Πειραιά σε τμήματα ρίχνοντας βόμβες κατά μήκος όλου του λιμανιού, του κέντρου και των γειτονικών δήμων. Στον πρωινό, απογευματινό και βραδινό βομβαρδισμό βομβαρδίστηκαν οι περιοχές Άγιος Διονύσιος, Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Πέραμα, Αγία Σοφία, Καμίνια, Κιλικιανά και Κοκκινιά.

Οι πτήσεις των συμμαχικών αεροπλάνων γίνονταν με εξαιρετική δυσκολία λόγω του καταιγισμού των αντιαεροπορικών πυρών που δέχονταν από τα αντιαεροπορικά πυροβολεία του Αιγάλεω, της Δραπετσώνας, της Ευγένειας και του Προφήτη Ηλία που ήταν εξοπλισμένα με γερμανικά πυροβόλα Flak 88 χλστ. ενώ οι προβολείς τους προσπαθούσαν να εντοπίσουν το στόχο τους γεγονός που τα ανάγκαζε να πετούν αρκετά ψηλά.

Ο βομβαρδισμός έπληξε κυρίως το κέντρο της πόλης αλλά πολλές βόμβες έπεσαν και στις γειτονικές συνοικίες.

Οι γραμμές του τραμ είχαν ξεριζωθεί ενώ βόμβες έπεσαν και στις Σιδηροδρομικές γραμμές των ΣΠΑΠ, μεγάλοι κρατήρες έκοβαν στη μέση τους δρόμους και συνεργεία της Πυροσβεστικής προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν τους θαμμένους κάτω από τους σωρούς των ερειπίων και να σβήσουν τις φωτιές από τα φλεγόμενα κτίρια. Τα κάρα του Δήμου μάζευαν τα ακρωτηριασμένα πτώματα από τους δρόμους οδηγώντας τα σε ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο της Ανάστασης στο Κερατσίνι.

Ο τρομακτικός βομβαρδισμός της 11ης Γενάρη 1944 άρχισε το μεσημέρι, ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους.

Μόνο 8 Γερμανοί στρατιώτες νεκροί. Εμειναν άθικτες οι γερμανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, του Ναυστάθμου, του αεροδρομίου, των ναυπηγείων του Περάματος, μεταξύ αυτών και το μεγαλύτερο που κατασκεύαζε τσιμεντόπλοια για λογαριασμό των κατακτητών και ανήκε στο δοσίλογο Μ. Αβέρωφ, γαμπρό του καπνοβιομήχανου Παπαστράτου και αδελφό του πολιτικού Ευάγγ. Αβέρωφ.

Ανάμεσα στα θύματα του μεγαλύτερου έως τότε βομβαρδισμού συγκαταλέγονται και οι 65 μαθήτριες μαζί με τις δασκάλες τους, της Δημοτικής Οικοκυρικής Σχολής Πειραιά , που καταπλακώθηκαν στο καταφύγιο του κτιρίου της Ηλεκτρικής εταιρίας.

Οι Αμερικανοί πιλότοι άδειασαν το «φορτίο» τους στα σπίτια των λαϊκών συνοικιών στα Καμίνια, στο Χατζηκυριάκειο, στου Βρυώνη, στην Κοκκινιά. (Εκεί που το ΕΑΜ είχε την μεγαλύτερη δύναμη).

Το ερώτημα, που παρέμεινε για δεκαετίες αναπάντητο, ήταν αμείλικτο: Ο καταστροφικός βομβαρδισμός ήταν εσκεμμένη ενέργεια των συμμάχων ή πλήρες λάθος;;;

Ο λογοκριμένος Τύπος χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς για να προπαγανδίσουν τις θέσεις τους εναντίον του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, να διαστρεβλώσουν τα πραγματικά γεγονότα και να παρουσιάσουν τους συμμάχους σαν να ήταν εκείνοι ο εχθρός της χώρας υπόλογοι για τα δεινά που περνούσε ο ελληνικός λαός και όχι οι ίδιοι οι Γερμανοί κατακτητές...

πηγή- ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΙΑ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ

Μοιραστείτε το άρθρο, με αυτόν τον τρόπο μας επιβραβεύετε.

Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.

Fair Notice -Mε επιφύλαξη παντός νόμιμου δικαιώματος:Το newsplanet09 όπως και η σελίδα μας newsplanet09 στο facebook απαγορεύει ρητώς από 9/6/20 οποιαδήποτε επισήμανση ή χαρακτηρισμό των άρθρων του από μη αναγνωρισμένες από το Ελληνικό κράτος, αλλά και τους διεθνείς νόμους προστασίας ατομικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας άποψης και ιδεών από διαδικτυακές οργανώσεις, οι οποίες δεν συνάδουν με το Σύνταγμα & τους νόμους της χώρας μας, και τις οποίες δεν αναγνωρίζουμε.