Μια Ωδή στις γυναίκες


Μια Ωδή στις γυναίκες   μισογυνισμός και πατριαρχική εξουσία.  Ένα διαχρονικό έγκλημα σε βάρος της ανθρωπότητας)  

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

 8 Μάρτη 2020. Ωδή στις Γυναίκες, ‘στο μισό του ουρανού’, σε όλα ‘τα κορίτσια της βροχής’ του πλανήτη που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται για την κοινωνική ισότητα και τη λευτεριά, για έναν καλύτερο κόσμο.

Υπάρχει η απόλυτα εσφαλμένη αντίληψη ότι η γυναίκα είναι κατώτερη από τον άνδρα, με αποτέλεσμα πολλοί αμόρφωτοι, ημιμαθείς και κομπλεξικοί άνδρες να αντιμετωπίζουν τη γυναίκα με περιφρόνηση, με υπεροψία και με εχθρότητα. Εχθρότητα που φτάνει ακόμα και μέχρι τον ατομικό ή και τον ομαδικό βιασμό και τη θανάτωση γυναικών. Αυτό το φαινόμενο δεν έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση, αλλά με την φύση της εκάστοτε θρησκείας και εξουσίας. Όλες οι θρησκείες θεωρούν τη γυναίκα κατώτερη από τον άνδρα. Κάποιες μάλιστα την θεωρούν ‘σκουλήκι και όργανο του σατανά’. Όσο θα υπάρχουν τέτοιες θρησκείες του μίσους και εκμεταλλευτικές εξουσίες, αλλά και όσο θα υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που άκριτα λατρεύουν θεούς και ιερατεία τέτοιων θρησκειών οι γυναίκες θα αντιμετωπίζονται πάντα ως κατώτερες των ανδρών και η ανθρώπινη δυστυχία θα διαιωνίζεται προς δόξα και για τα συμφέροντα των σκοταδιστικών και εξουσιαστικών ιερατείων. Αυτό το κείμενο, απόσπασμα από το πρόσφατο βιβλίο μου «Θεός και κεφάλαιο. Δοκίμιο για τη σχέση μεταξύ θρησκείας και εξουσίας», (εκδόσεις ΚΟΥΚΚΙΔΑ), αποσκοπεί στο να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος για την απελευθέρωση ανδρών και γυναικών από τέτοιες νοσηρές αντιλήψεις, προϋπόθεση αναγκαία για την κοινωνική απελευθέρωση και την κοινωνική ισότητα. Ας δούμε σε συντομία την αρχή και την αιτία αυτού του παραλογισμού, που εμποδίζει την ομαλή πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού, που παράγει και αναπαράγει την τρέχουσα καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Μητριαρχία και ισοκατανομή
Η πλαστουργός Μάνα Γη και πιο συγκεκριμένα η Μάνα Βιόσφαιρα, ανάθεσε στη γυναίκα την επίπονη και δύσκολη αποστολή να γεννά, να τρέφει, να μεγαλώνει, να αγαπά, να εκπαιδεύει παιδιά, να προστατεύει και να κάνει ευτυχισμένα τα άτομα που την περιβάλλουν και να φέρει σε πέρας όλες τις ευθύνες λειτουργίας του κοινόβιου καταυλισμού που εξασφαλίζει την επιβίωση του ανθρώπινου είδους και την πρόοδο όλων των μελών του, αφήνοντας στον άντρα το συμπληρωματικό ρόλο του σποριά και την επικίνδυνη αποστολή του κυνηγού και προμηθευτή τροφής. Για εκατομμύρια χρόνια η ανθρωπότητα πορεύτηκε[1] με τις γυναίκες στο τιμόνι του κοινόβιου στη μορφή των κοινωνιών ισοκατανομής και γι αυτό το ανθρώπινο είδος κατάφερε να ξεχωρίσει από τα άλλα ζώα, να σηκωθεί στα δυό πόδια, να αναπτύξει τη γλώσσα, να καλλιεργήσει τη σκέψη, τη φαντασία, το νου και να επιβιώσει χάρη στην ενότητα, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη στη βάση της κοινωνικής ισότητας.

Έτσι μπόρεσε το ανθρώπινο είδος να αποκτήσει εμπειρίες, γνώση και δεξιότητες που το οδήγησαν στην παραγωγή της τροφής του μέσω της καλλιέργειας της γης και της εξημέρωσης-εκτροφής ζώων, πράγματα που το οδήγησαν στον περιορισμό του κυνηγιού και στην μόνιμη εγκατάσταση, που έκαναν τη ζωή σχετικά καλύτερη, διαρκέστερη και τον πληθυσμό μεγαλύτερο.

Σε όλη αυτή την κρίσιμη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που πρέπει να κράτησε κάμποσα εκατομμύρια χρόνια, οι άνθρωποι είχαν λόγω άγνοιας

 και ανασφάλειας μεταφυσικές ανησυχίες και απέδιδαν υπερφυσικές ιδιότητες σε δυνάμεις που επηρέαζαν τη ζωή τους, αλλά δεν κατανοούσαν, τις οποίες ταξινομούσαν ανάλογα με τις εμπειρίες τους σε καλές και κακές και ανάλογα προσάρμοζαν τη συμπεριφορά τους απέναντί τους. Αυτό όμως δεν ήταν θεοποίηση ούτε λατρεία, αλλά διαρκής προσπάθεια κατανόησης αυτών των δυνάμεων για την προστασία τους, πράγμα που οδήγησε στην έρευνα και στη σταδιακή γνώση. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις οι άνθρωποι αυτής της περιόδου απέδιδαν, με διάφορες συλλογικές εκδηλώσεις, ευγνωμοσύνη στη ‘Μητέρα Γαία’ και στο ‘Δάσος οικογένεια’, γιατί από αυτές τις δυό πραγματικότητες εξαρτιόταν η ζωή τους. Σε δεύτερο πλάνο τοποθετούνταν άλλες επιμέρους δυνάμεις με τη μορφή των Φετίχ και ανάλογη με ρόλο που τους αναγνώριζαν ήταν και η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντί τους.

Στην ιστορική περίοδο της μητριαρχίας, της κοινωνίας της ισοκατανομής δεν υπήρχε ατομική ιδιοκτησία και συνεπώς δεν υπήρχε ανισότητα. Όπου δεν υπάρχει ανισότητα δεν χρειάζεται να υπάρχει και εξουσία, οπότε δεν χρειάζεται να υπάρχουν θεοί και θρησκείες. Οι ανθρωπολογικές έρευνες απόδειξαν ότι στις κοινωνίες ισοκατανομής που δεν υπάρχουν σχέσεις κυριαρχίας, αλλά σχέσεις αμοιβαιότητας, δεν παρατηρούνται σεξιστικές συμπεριφορές και οι σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ των δύο φύλλων δεν παρουσιάζουν καμιά ασυμμετρία και δεν υποκρύπτουν σχέσεις εξάρτησης, πράγμα που αποδίδεται ακριβώς στην έλλειψη σχέσεων κυριαρχίας τόσο σε επίπεδο οικογένειας όσο και σε επίπεδο κοινότητας[2].

Όταν, όμως, τη Μάνα Γη, την πραγματική μάνα, τροφό και παιδαγωγό όλων των ανθρώπων, οι κοινωνικοί αποστάτες την κομμάτιασαν και από κοινή την έκαναν ιδιωτική τους μάνα και για τους υπόλοιπους μητριά και παραμάνα τα πράγματα άλλαξαν και η ατομική ιδιοκτησία έφερε κοινωνική ανισότητα και η κοινωνική ανισότητα έφερε την εξουσία που στηρίχθηκε στην βία και στην θρησκεία, οπότε όλα ανατράπηκαν. Και αντίστροφα, ασυμμετρία υπάρχει όπου υπάρχουν θεοί και θρησκείες, θεοί και θρησκείες υπάρχουν επειδή υπάρχουν εξουσίες και εξουσίες υπάρχουν επειδή υπάρχει ανισότητα, η οποία πηγάζει από την ανισοκατανομή της γης και του πλούτου, δηλαδή από την ατομική ιδιοκτησία. Συνεπώς η αποκατάσταση της κοινωνικής ισότητας και συμμετρίας για την οποία αγωνίζονται διαχρονικά οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, απαιτεί την υπέρβαση όλων εκείνων των θεσμών που οδήγησαν στην κοινωνική ανισότητα με αποτέλεσμα τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Η γέννηση της πατριαρχικής εξουσίας, της ατομικής ιδιοκτησίας, της κοινωνικής ανισότητας και της οργανωμένης θρησκείας
ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΑ claslessdemocracy@gmail.com
Kostas Lampos

Κάνουμε Like and share το άρθρο, με αυτόν τον τρόπο μας επιβραβεύετε. Fair Notice -Mε επιφύλαξη παντός νόμιμου δικαιώματος:Το newsplanet09 όπως και η σελίδα μας newsplanet09 στο facebook απαγορεύει ρητώς από 9/6/20 οποιαδήποτε επισήμανση ή χαρακτηρισμό των άρθρων του από μη αναγνωρισμένες από το Ελληνικό κράτος, αλλά και τους διεθνείς νόμους προστασίας ατομικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας άποψης και ιδεών από διαδικτυακές οργανώσεις, οι οποίες δεν συνάδουν με το Σύνταγμα & τους νόμους της χώρας μας, και τις οποίες δεν αναγνωρίζουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Εικόνες θέματος από enot-poloskun. Από το Blogger.