Oδυσσεύς Aνδρούτσος το λιοντάρι της Ρούμελης

Oδυσσεύς Aνδρούτσος

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος γεννήθηκε τό 1790 στήν Ιθάκη, 

στό σπίτι τού παπά Γιάννη Καραβία.

 Από παιδί ακόμα είχε δείξει μέ τή ζωηράδα του 

ότι Ανδρούτσος Οδυσσέας θά ξεχώριζε από τά συνηθισμένα παιδιά. 

Ο Αλή πασάς πού τιμούσε τόν πατέρα του,

 τόν πήρε στήν αυλή του καί εκεί όχι μόνο

 εκπαιδεύτηκε στήν χρήση τών όπλων, 

αλλά μορφώθηκε αρκετά γιά τήν εποχή του.

Λεγεται οτι ομιλούσε και έγραφε 7 γλώσσες 

είχε δε ιδιαίτερη γνώση της αρχαίας γραμματείας 

 Όταν μεγάλωσε, ο Αλής τόν αρραβώνιασε μέ τήν 

θυγατέρα τού Χρήστου Καρέλη 

από τούς Καλαρρύτες, Ελένη Καρέλη. 

Ο Ανδρούτσος υπήρξε ατρόμητος, ασυμβίβαστος,

 ατίθασος, καί οξύνους. Ήταν ψηλός,

 μέ πλατύ στήθος, δασύτριχος, 

είχε μακρυά μαλλιά καί μεγάλο μουστάκι.

 Όταν οργιζόταν, γινόταν φοβερός 

καί ενέπνεε φόβο σέ φίλους καί αντιπάλους.

 Οι φυσικές του δυνάμεις ήταν εκπληκτικές.

 Μπορούσε νά κρατάει μέ τά δύο του χέρια δύο τραγιά, 

από ένα στό καθένα, ενώ άλλοι τά έγδερναν.

 Όταν ήταν στήν αυλή τού Αλή,

 καυχήθηκε πώς μπορούσε νά συναγωνιστεί 

σέ ανήφορο στή γρηγοράδα τό πιό καλό άλογο τού πασά.

 Πράγματι έγινε ο αγώνας καί νικητής βγήκε ο Οδυσσέας. 

"Σά βράχος είν' οι πλάτες του, σάν κάστρο η κεφαλή 

του καί τά πλατιά τά στήθια του τοίχος χορταριασμένος."

Ο Ανδρούτσος υπηρέτησε πιστά τόν Αλή τών Ιωαννίνων

 εκτελώντας στό ακέραιο τίς διαταγές του.

 Έτσι, επόμενο ήταν νά αναγκαστεί νά αφήσει

 τό αρματολίκι τής Λειβαδιάς, 

όταν ο Αλής κηρύχθηκε αποστάτης από τόν σουλτάνο, 

ώστε νά μήν στραφούν τά σουλτανικά στρατεύματα εναντίον του.

 Εξάλλου είχε πλέον ταχθεί στό έργο 

πού τού είχε ανατεθεί από τόν αρχηγό 

τής Φιλικής Εταιρείας Αλέξανδρο Υψηλάντη 

καί τό έργο αυτό αφορούσε στήν οργάνωση

 τής επανάστασης τών Ρωμιών. 

Ο Ανδρούτσος, από τήν μύησή του στό μεγάλο μυστικό,

 είχε αρχίσει νά μαζεύει χρήματα καί όπλα

. Διέμενε στούς Παξούς μέ τήν οικογένειά του καί 

από εκεί έστελνε επιστολές ή έκανε ταξίδια 

σέ περιοχές πού βρίσκονταν άλλοι Φιλικοί.

 Κυρίως επικοινωνούσε μέ τόν φίλο του 

καί πρόξενο τής Ρωσσίας στήν Πάτρα Ιωάννη Βλασσόπουλο.

 Στίς αρχές τού 1821, έφτασε στή Λευκάδα, 

όπου συνάντησε στό σπίτι του Ζαμπέλιου τόν Καραϊσκάκη,

 τόν Βαρνακιώτη, τόν Πανουργιά, τόν Ηλία Μαυρομιχάλη 

καί τόν Τομπάζη.

 Εκεί μίλησαν γιά τήν επανάσταση 

καί καθόρισαν τίς αρμοδιότητες τού καθενός. 

Γέφυρα τής Τατάρνας

Είχε ήδη αρχίσει νά βράζει ο Μοριάς 

όταν ο Ανδρούτσος κίνησε στίς 

15 Μαρτίου 1821 γιά τήν Πάτρα,

 όπου έμεινε κρυμμένος σέ ένα χάνι τής πόλης.

 Οι Τούρκοι έκαναν παντού έρευνες 

γιά νά ανακαλύψουν Ρουμελιώτες, 

αφού είχαν πληροφορίες από τούς χαφιέδες 

τους γιά ύποπτες κινήσεις. 

Τήν ίδια εποχή κρυβόταν στήν πόλη καί ο Μακρυγιάννης: 

"Ύστερα μέ πήγανε κι' ανταμώθηκα μέ τόν Δυσσέα 

καί τού είπα όλα τά τρέχοντα καί τού είπα 

οπού θά πάγω καί εις τόν Διάκο καί αλλουνούς 

καί μου είπε ότι αγροικήθη αυτός καί θά χτυπήσουνε 

καί πήρε πολεμοφόδια διά νά πάγη εις

 τό Ξερόμερον εις τήν Ζάβιτζα. 

Καί μου είπε νά πάμε αντάμα. 

Τού είπα θά ιδώ τό τέλος εδώ καί νά πάρω

 καί τό ντουφέκι μου, οπού είναι 'σ τό χάνι 

καί θά πάγω χαμπέρι έξω ό,τι μάθω καί μού είπες

. Καί αναχώρησε τήν νύχτα".

 Πράγματι ο Οδυσσέας, από τήν Πάτρα 

πέρασε μέ μία σκούνα απέναντι στή Ρούμελη 

καί αποβιβάστηκε σέ ένα μοναστήρι κοντά στό Γαλαξείδι.

 Στό μοναστήρι έγραψε τήν περίφημη επιστολή του

 μέ τήν οποία προέτρεπε τούς Γαλαξιδιώτες 

νά ξεσηκωθούν καί νά κτυπήσουν τόν τύραννο. 

Καί βέβαια ο Ανδρούτσος

 έκανε λανθασμένες εκτιμήσεις 

όσον αφορά τόν Πανουργιά καί τόν Γκούρα.

 Αφενός ο Πανουργιάς ήταν ο πρώτος

 πού κήρυξε τήν επανάσταση στήν 

ανατολική Ρούμελη,

 αφετέρου ο Γκούρας κάθε άλλο 

παρά καλό παλληκάρι αποδείχτηκε εκ τών υστέρων.

 Ήταν απίστευτα φιλοχρήματος 

καί αυτή η αγάπη του γιά τά χρήματα 

θά τόν οδηγούσε στήν δολοφονία 

τού καπετάνιου του λίγα χρόνια αργότερα.

σαν σήμερα 5/6/1825 

Προκήρυξη τού Ανδρούτσου πρός τούς Αθηναίους

"Πατριώται, πολεμούμε διά τά πολυτιμότερα 

προνόμια του κόσμου: διά τήν πίστην, 

τήν ελευθερίαν τής χώρας μας καί διά τήν Ελλάδα.

 Η πρώτη είναι αγία, καί ο Θεός είναι μαζί μας. 

Η δεύτερη είναι κληρονομιά μας 

καί τό ακατάλυτο δικαίωμα όχι μόνο τών Eλλήvων,

 αλλά κάθε φωτισμένου Έθνους. 

Όποιος νιώθει τήν αλήθειαν αυτήν τών αισθημάτων 

ας μέ ακολουθήσει πριν χαθεί τό παv."

Γράμμα τού Ανδρούτσου πρός τόν Κοραή

«Αφ' ου ηγωνίσθεις τόσους χρόνους νά διδάσκης 

μακρόθεν τούς δυστυχείς σου ομογενείς,

 δέν είναι πλέον δίκαιο σήμερον νά έλθης

 καί συ νά συντρέξης εις τήν ανεξαρτησίαν

 καί αυτονομίαν τής Ελλάδος προσωπικώς;

 Άν συγγράψης εις τούς ολίγους σου χρόνους 

τά υψηλότερα πράγματα, καί η Ελλάς πέση, 

τίς η ωφέλεια; 

Άν όλοι οι μετά ταύτα αιώνες στεφανώσωσι 

τούς κόπους σου μέ τούς λαμπροτέρους επαίνους,

 καί η Ελλάς μείνη πάλιν υπο ζυγόν,

 ποιά πλέον δόξα; 

Άν συ, εις ολίγα λόγια,

απαθανατισθής συγγράφων,

 καί η πατρίς σου παραδοθή 

εις τάς χείρας του άγριου τυρράνου, 

ή εις τήν διάκρισιν τών ανθρωπίνων παθών, 

τί εκέρδισας;»