ΥΠΑΡΧΩ!

ΥΠΑΡΧΩ 

 Στη σιωπή τη νεκρική της νυχτιάς, την αφουγκράζομαι Την συχνότητα των χτύπων μετρώ και με δέος ακολουθώ το αίμα που κυλάει στα τούνελ τα μικρά και τα μεγάλα π' αθέατα το κορμί μου διασχίζουν.

 Κατεβαίνω μαζί του στων ποδιών μου τα δάχτυλα περνώντας τα γόνατα τα πονεμένα ή στων χεριών τα δάχτυλα που έξω ζάρωσαν με του χρόνου και της λάτρας τη σχέση !

 Στου μυαλού τις διακλαδώσεις τις ατέλειωτες με το αίμα κυλώ το ζεστό μου, της ζωής μου φιλοσοφώντας το MATRIX. Κάθε χτύπος, μια εικόνα από 'κείνες τις ασπρόμαυρες του χθες, τις έγχρωμες του σήμερα τις ασαφήνιστες του αύριο... Κάθε χτύπος, μια ανάσα ένα μήνυμα που αποκωδικοποείται στον εγκέφαλο!

 Υ Π Α Ρ Χ Ω Πόσο θα υπάρχω;

 Ένας χτύπος η χαρά, η λύπη, ο έρωτας, η σκέψη, ένας χτύπος ακόμα και το φως!! Σαν τελέψει ο χτύπος, θα σβήσουν τα φώτα και η σιωπή βαθύτερη πιότερο θ' αφανίσει το βασίλειο της ύλης!

 Του σκοταδιού το μαύρο, θα διαγράψει, εικόνες, συναισθήματα και σκέψεις.. κι αυτό το Υ Π Α Ρ Χ Ω θα πλαναται ασυνείδητα ευτυχισμένο στους Γαλαξίες κι αθάνατο, όπως το Σύμπαν! 

 Άννα Τσακάλη 25-1-2020

Επιμέλεια Αννιώ