Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΜΟΧΘΟΥ

   

Η ΠΗΓΗ ΤΟΥ ΜΟΧΘΟΥ 

Έφευγαν τα αστέρια βαριεστημένα ,σαν μια γραμμή που αφήνει πίσω του το καράβι στην θάλασσα της απανεμιάς .

Σκοντάφτοντας στα σκιερά σύννεφα  μιας βροχής που ξέχασε να ποτίσει την γη μαυρίζοντας τα βλέμματα του αύριο ,σαν γράμματα που κύλισαν από το χαρτί στη γη και έμεινε άδειο το μήνυμα του.

Είναι γραφτό Γρηγορη φαίνεται να μας καταπιεί η ξηρασία και που να βρούμε την ζωοδοχο πηγή 

Αύριο φυτά και ζωντανά θα διψούν για μια σταγόνα ύπαρξης,τώρα κοιμούνται ήσυχα αλλά άμα ξυπνήσουν στα μάτια τους θα ζωγραφίζεται η απελπισία θα προτιμούν τον ύπνο από τον ξύπνιο. 

Βρε Παντελή τόσα χρόνια  πολεμούμε να ξυπνήσουν και τώρα που άρχισαν να το βλέπουν εμείς παρακαλάμε να κοιμηθούνε ????

Δεν ..δεν.. δεν γίνεται ..κάπου θα υπάρχει αυτή η ζωοδόχος πηγή να μας ξεδιψάσει όλους μας 

Αφού ούτε τα άστρα μας έκαναν την τιμή ούτε και τα σύννεφα πρέπει να βρούμε την άκρια του λαβυρίνθου πριν ο Μινώταυρος μας φάει τις ψυχές μας για να χορτάσει. 

Ποια σύννεφα βρε Γρηγορη αυτά ήτανε νεφέλες σκεφτικές των ανθρώπων ,τζουφιες σκέψεις .που διαβαίνουν άκαρπες στέρφες και σκοτεινιάζουν την μάτια του νου ...

και το μονοπάτι των άστρων ήταν η παγίδα του 

κουτιού της ελπίδας.

ΠΗΓΑΔΙ ΒΡΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΑΨΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΚΑΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΤΥΑΡΙ 

ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΥΔΩΡ ΤΟ ΣΙΤΕΥΤΌ 

Σκάψιμο στο σκάψιμο όπου νότιζε η γνώση 

μέσα στο μαύρο σκοτάδι άρχισε σε μια στιγμή μια στάλα και μια άλλη και πολλές μαζί να στάζουν από το πρόσωπο στην γη ,το νερό του μόχθου της- πεισμωσιας -του θέλω, γέμισαν τον λάκκο που είχανε σκάψει 

Σε λίγο ΞΕΠΡΟΒΑΛΕ Η ΑΥΓΗ  τα πουλιά πρώτα  ήρθαν  να πιουν το νερό του μόχθου κοιτούσαν αποκαμωμένοι και οι δυο τους αλλά η κούραση λες και είχε φύγει από πάνω τους γέλασαν δυνατά.

Σκούπισαν την τελευταία σταγόνα του κόπου  από  πάνω  τους και κοίταξαν προς τον ήλιο.

Απλά κοίταξαν και εκείνος τους κοίταξε απλά τους κοίταξε. 

Ενα θρόισμα λες και ξύπνησε τα δέντρα και άρχισαν την φωτοσύνθεση τους  με τα φύλλα τους σαν να υποκλίνονται και να τους χαιρετούν με ευδαιμονία.

Να και τα ζωντανά τρέχανε να ξεδιψάσουν από την  πηγή του μόχθου

Ξαφνικά σύννεφα από το πουθενά μαζεύτηκαν.. αυτά της βροχής και τότε φώναζαν στον κόσμο ,

τρεξτεεεε ,σκαψτεεεε  λάκκους να μαζέψουμε το νερό που θα έρθει.

Μια νέα ύπαρξη ζωής ξεκινάει μην την αφήσουμε να φύγει με την κακομοιριά των σταυρωμένων χεριών 

ΣΗΜΑΤΩΡΟΣ