Γιώργος Κοντογιώργης:Δεν είναι νοητό να διδάσκω τη δημοκρατία και να επικροτώ την απάτη της απόλυτης μοναρχίας

 

    Όταν η εκλόγιμη μοναρχία αγωνιά και επιζητεί να μαντρώσει τη σκέψη των πολιτών στο δίλημμα της εκλογής μονάρχη, η αποχή μεταβάλλεται σε βαθιά πολιτική αμφισβήτηση με πρόσημο τη δημοκρατία.


Από την ενορχηστρωμένη προσπάθεια απαξίωσης του επιχειρήματός μου ότι απέχω των εκλογών συγκράτησαν τη δήλωση αποχής. Δεν ανέφεραν καν ότι δεν συνέστησα την αποχή στους συνομιλητές μου αλλά τους κάλεσα απλώς να αναλογισθούν ως πολίτες τις συνέπειες της ψήφου ή της μη ψήφου τους. Το πιο σημαντικό ωστόσο είναι ότι όλοι μαζί οι επικριτές μου ομολογούν ότι είναι βαθιά ολιγαρχικοί οπαδοί της εκλόγιμης μοναρχίας. 

 Γι’ αυτό αντιπαρέρχονται το διακύβευμα των εκλογών, δηλαδή της ψήφου τους, που είναι ο διαγκωνισμός για την εκλογή του επόμενου απόλυτου μονάρχη. Κακό επομένως δεν είναι να είσαι μέχρι το μεδούλι οπαδός της μοναρχευομένης ολιγαρχίας και να φανατίζεσαι στο όνομα της. Κακό είναι να δηλώνεις ότι είσαι δημοκράτης επειδή ντρέπεσαι να ομολογήσεις την επιλογή σου και να καθυβρίζεις αυτόν που σου το θυμίζει. Αυτή ακριβώς η στάση σε μεταβάλει σε κομματόσκυλο, δηλαδή σε εγκάθετο της πλέον έκφυλης εκδοχής της εκλόγιμης μοναρχίας, που στοιχειοθετεί η μεταβολή της σε κομματοκρατία.
Υπό το πρίσμα αυτό, η αποχή εγείρει το δίλημμα όχι της επιλογής απόλυτου μονάρχη αλλά της μεταβολής πολιτείας με πρόσημο την αντιπροσώπευση και τη δημοκρατίας.

Μπήκαν μπροστά τα κομματόσκυλα για να βρωμίσουν τον ελεύθερο λόγο παραφράζοντας τον και εμφανίζοντάς τον ως ιδιοτελή καθώς πλησιάζουν οι εκλογές. Τρομάζουν με τη σκέψη ότι μπορεί να ανοίξουν τα μάτια τους οι πολίτες και να πάψουν να συμπεριφέρονται ως πελάτες, εργοδότες της μοναρχευόμενης κομματοκρατίας… Μαντρώστε τη σκέψη του λαού, είναι ο μόνος τρόπος για να επιπλέουν στα λύματα του κομματικού καταγωγίου δαπάναις της χώρας….

Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι για να εξαπατήσουν, να χειραγωγήσουν τον πολίτη παραποιούν, ψεύδονται και διαπράττουν απάτη αποδίδοντας μου απόψεις που δεν είπα. Εξήγησα ότι καθένας είναι ελεύθερος να ψηφίσει ή να μην ψηφίσει, δικό του θέμα. Διευκρίνισα όμως ότι πρέπει να γνωρίζει ποια είναι η σημασία της ψήφου -είτε ψηφίσουν είτε όχι- στο πολιτικό σύστημα της έκφυλης απολύτως ολιγαρχικής μοναρχίας. Διευκρίνισα όταν ερωτήθηκα ότι εγώ δεν ψηφίζω διότι δεν συμμετέχω σε ένα σύστημα που δεν αναγνωρίζω διότι δεν μου επιτρέπει να συμμετέχω στις αποφάσεις του για τις τύχες μου. Δεν είναι νοητό να διδάσκω τη δημοκρατία και να επικροτώ την απάτη της απόλυτης μοναρχίας. Και μάλιστα μιας μοναρχίας που συστηματικά χρεώνεται με την καταστροφή και την υποτέλεια της ελληνικής κοινωνίας.

 Τα εντεταλμένα κομματόσκυλα που αναζητούν ρόλους για να μην παραμένουν στα αζήτητα της δημοσιότητας και της εξουσίας, ξέρουν ότι για να τον αποκτήσουν πρέπει ο λαός να λειτουργεί ως αγέλη προβάτων, να μην σκέπτεται αλλά να χειροκροτεί και να ψηφίζει με φαλκιδευμένη ψήφο. 

 Γιατί αν βγει από το μαντρί της α-σκεψίας θα τους ρίξει στον καιάδα της αφάνειας. Όλα αυτά τα σουραύλια της κομματοκρατίας που θέλουν την κοινωνία αγέλη προβάτων που θα υπακούει άκριτα στην εξουσία της αποκρύπτουν ότι λειτουργούν ως κοινοί απατεώνες αποκαλώντας την απόλυτη μοναρχία ως δημοκρατία. Έχουν το θράσος να διακηρύσσουν ότι αν επικρατήσουν αυτοί θα ανέβει ο λαός στην εξουσία. Ξέρουν ότι αν τους γυρίσει την πλάτη ο λαός στις εκλογές θα πάψουν να υπάρχουν. Γι’ αυτό αγωνιούν.

 Διαπληκτίζονται μεταξύ τους ποιος θα λεηλατήσει αποτελεσματικότερα το λαό και θα υπονομεύσει την πατρίδα. Ο λαός στις εκλογές το μόνο που κάνει με την ψήφο του είναι να επιλέξει τον ανεξέλεγκτο μονάρχη-δήμιό του που θα συμβάλει στην έτι περαιτέρω στην καταστροφή του. Την έκφυλη μοναρχία θα υπηρετήσει. Αν ο λαός γνώριζε τι γίνεται πίσω από το παρασκήνιο της εξουσίας θα διαπίστωνε διά γυμνού οφθαλμού το μέγεθος της απάτης και της λεηλασίας που διαπράττεται. Και τότε το σύνταγμα και η φυλή της φαύλης κομματοκρατίας θα βρίσκονταν αύτανδρη στο βυθό. Πίσω από τις άθλιες ψευδολογίες των κομματόσκυλων αποκρύπτουν ότι υπηρετούν μια έκφυλη απόλυτη μοναρχία γιατί μόνον έτσι ο λαός θα παραμείνει χειραγωγημένη αγέλη προβάτων με πρόσημο το δίλημμα ότι αν δεν ψηφίσει θα χάσει την ευκαιρία να αποφασίσει ποιος θα τον κυβερνήσει. Ε.. λοιπόν διακόσια χρόνια όποιο όνομα και αν είχε ο κυβερνήτης του ίδιος ήταν, δυνάστης της βούλησης του λαού και καταστροφέας της χώρας

. Το μένος εναντίον του λόγου ενός όπως η “ταπεινότητα” μου που δεν επιδιώκει παρά τον φωτισμό του κοινού λαού με βάση τα πορίσματα της επιστήμης αποκαλύπτει το μίσος των εγκαθέτων της μοναρχικής ολιγαρχίας εναντίον της δημοκρατίας. 

 

Και το χειρότερο το βάθος της αγωνίας των κομματόσκυλων που γαβγίζουν υψηλόφωνα τη διαστροφή του λόγου μου για να μην ακουστεί η γνώση. Για να κρατήσουν το λαό στο σκοτάδι στο όνομα της δικής τους ηγεμονίας. Γιατί εντέλει ο λαός δεν ξέρει, αυτοί είναι οι σοφοί αφού ξέρουν να παίζουν με το καθεστώς που τους τρέφει…
Το μόνο δίλημμα για το λαό στις εκλογές είναι αυτό. Το μόνο δίλημμα που μπαίνει κάτω από το χαλί είναι ακριβώς αυτό. Ο λαός εταίρος, μέρος της πολιτείας ή ο λαός στην ιδιωτεία με την ψήφο του.