Το ολοκαύτωμα της Βιάννου στην πρώτη σελίδα των New York Times


Ήταν Σεπτέμβρης του 2013, όταν ο φωτογραφικός φακός του Άγγελου Τζωρτζίνη,κατέγραψε ένα στιγμιότυπο, που σίγουρα συγκαταλέγεται στα πιο εντυπωσιακά απ’όσα σχετίζονται με τη Γερμανική κατοχή και το αιματοβαμμένο πέρασμα των Ναζί από την τότε Επαρχία Βιάννου. Το viannitika.gr είχε παρουσιάσει την ελληνική μετάφραση του ρεπορτάζ:

Ο άνθρωπος που φαίνεται στη φωτογραφία, είναι ο Γιάννης Α. Συγγελάκης, του οποίου η οικογένεια έζησε στον απόλυτο βαθμό την τραγωδία αυτού του “μαύρου” Σεπτέμβρη.

Δίπλα από τον Γιάννη Συγγελάκη, βρίσκονται οι ομαδικοί τάφοι στους οποίους οι Αμιριώτες έσκαβαν με γυμνά χέρια, προκειμένου να ενταφιάσουν τους δικούς τους. Το σκηνικό με τον Αμιρά και τον συννεφιασμένο ουρανό, έρχεται να “πλακώσει” την ψυχή, ακόμη και κάποιου που δεν έχει ιδέα για τις σκηνές που διαδραματίστηκαν εκεί. Λες και η εικόνα αυτή, μπορεί να τα εξηγήσει όλα.

Η καταπληκτική αυτή φωτογραφία, δημοσιεύτηκε στους New York Times, μαζί με το παρακάτω ρεπορτάζ (τίτλος: Καθώς οι Γερμανοί σπρώχνουν την λιτότητα, οι Έλληνες πιέζουν διεκδικήσεις ναζιστικής εποχής) , τον Οκτώβρη του 2013:

ΑΜΙΡΑΣ, Ελλάδα – Καθώς μετακόμισαν στα απομονωμένα χωριά αυτής της περιοχής το 1943, σκοτώνοντας συστηματικά άνδρες σε αντίποινα για επίθεση σε ένα μικρό φυλάκιο, οι Γερμανοί στρατιώτες έσυραν τον πατέρα του Γιάννη Συγγελάκη από το σπίτι του εδώ και τον πυροβόλησαν στο κεφάλι. Μέσα σε δύο μέρες, περισσότεροι από 400 άντρες ήταν νεκροί και οι γυναίκες που άφησαν πίσω τους αγωνίστηκαν με το τερατώδες καθήκον να θάβουν τόσα πολλά πτώματα.

Ο κ. Συγγελάκης, ο οποίος ήταν 7 ετών, εξακολουθεί να θέλει αποπληρωμή. Και επιδιώκοντας μια απαίτηση για αποζημίωση από τη Γερμανία, αντανακλά ένα αυξανόμενο κίνημα εδώ, τροφοδοτούμενο όχι μόνο από ιστορικά παράπονα, αλλά και από βαθιά δυσαρέσκεια μεταξύ των συμπατριωτών του για την τρέχουσα δύναμη της Γερμανίας να υπαγορεύει τη λιτότητα της ελληνικής κυβέρνησης.

Η Γερμανία μπορεί να είναι ο αυστηρός τραπεζίτης της Ελλάδας τώρα, λένε εκείνοι που ζητούν αποζημιώσεις, αλλά προτού προχωρήσει πολύ μακριά από αυτόν τον δρόμο, θα πρέπει να εξοφλήσει τα δικά του χρέη στην Ελλάδα.

«Ίσως μερικοί από εμάς δεν έχουμε πληρώσει τους φόρους μας», είπε ο κ. Συγγελάκης, στέκεται δίπλα στην ελιά όπου ο πατέρας του πέθανε πριν από 70 χρόνια. «Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που έκαναν»

Δεν είναι μόνο τα γηράσκοντα θύματα της ναζιστικής κατοχής που απαιτούν πλήρη λογιστική. Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά συνέταξε μια έκθεση 80 σελίδων σχετικά με τις αποζημιώσεις και ένα τεράστιο δάνειο που δεν ξεπληρώθηκε ποτέ, το οποίο αναγκάστηκε να κάνει το έθνος υπό ναζιστική κατοχή από το 1941 έως το 1945.

Ο κ. Σαμαράς έστειλε την έκθεση στο Νομικό Συμβούλιο της Ελλάδας, την υπηρεσία που θα δημιουργούσε μια νομική υπόθεση ή θα χειριζόταν διαπραγματεύσεις επίλυσης. Αλλά εάν η κυβέρνηση θα πιέσει το ζήτημα με τη Γερμανία παραμένει ασαφές.

Ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές είναι αμφίβολοι ότι η Αθήνα θα είναι πρόθυμη να αναλάβει τους Γερμανούς, οι οποίοι έχουν παράσχει περισσότερα στο πακέτο διάσωσης της χώρας από οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό έθνος.

Άλλοι, ωστόσο, πιστεύουν ότι οι ισχυρισμοί – ειδικά για το αναγκαστικό δάνειο – θα μπορούσαν να είναι ένα σημαντικό διαπραγματευτικό συμβόλαιο τους επόμενους μήνες, καθώς η Ελλάδα και οι πιστωτές της αναμένεται να συζητήσουν τρόπους για να μειώσουν την τεράστια επιβάρυνση του χρέους της. Λίγοι εδώ πιστεύουν ότι ήταν ένα ατύχημα που οι λεπτομέρειες της έκθεσης διέρρευσαν στην ελληνική εφημερίδα Real News στις 22 Σεπτεμβρίου, την ημέρα που οι Γερμανοί πήγαν στις κάλπες για να δώσουν μια νίκη στην αυστηρή καγκελάριο της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ.

«Μπορώ να δω μια κατάσταση όπου είναι πολιτικά δύσκολο για τους Γερμανούς να διευκολύνουν τους όρους για εμάς», δήλωσε ένας υψηλόβαθμος Έλληνας αξιωματούχος, ο οποίος δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει το όνομά του επειδή δεν είχε εξουσιοδότηση να μιλήσει για το θέμα. «Αντίθετα, συμφωνούν να εξοφλήσουν το επάγγελμα του δανείου. Ίσως είναι πιο εύκολο να το πουλήσετε στο γερμανικό κοινό. “

Μέχρι στιγμής, οι Γερμανοί έχουν δώσει λίγη ένδειξη ότι είναι τόσο διατεθειμένοι. Κατά την τελευταία επίσκεψή του στην Αθήνα τον Ιούλιο, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Wolfgang Schäuble, είπε: «Πρέπει να εξετάσουμε ακριβώς τι συνέβη στην Ελλάδα». Ωστόσο, επέμεινε ότι η Ελλάδα παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της στο ζήτημα εδώ και πολύ καιρό.

Η έκκληση για αποζημίωση έχει προκαλέσει μια συναισθηματική έκρηξη στην Ελλάδα, όπου έξι χρόνια βάναυσης ύφεσης και σκληρών μέτρων λιτότητας έχουν αφήσει πολλούς Έλληνες εχθρικούς προς τη Γερμανία. Σπάνια περνά μια εβδομάδα χωρίς άλλη αναφορά στα νέα, όπως το έθεσε μια εφημερίδα στον τίτλο, «Τι μας οφείλει η Γερμανία».

Το κόμμα της κύριας αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ , έχει επίσης ασχοληθεί με το ζήτημα, με τον αρχηγό του, Αλέξη Τσίπρα, καταιγίδα σε όλη τη χώρα, υπόσχεται δράση για ενθουσιασμό.

Οι εκτιμήσεις για το πόσα χρήματα διακυβεύονται ποικίλλουν έντονα. Η κυβερνητική έκθεση δεν αναφέρει συνολικά. Ο αριθμός που συζητείται συχνότερα είναι 220 δισεκατομμύρια δολάρια, μια εκτίμηση μόνο για ζημιές στην υποδομή που προέβαλε ο Μανώλης Γλέζος, μέλος του Κοινοβουλίου και πρώην μαχητής αντίστασης που πιέζει για αποζημιώσεις. Αυτό το ποσό ισούται με το μισό χρέος της χώρας.

Ορισμένα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Αποζημιώσεων, μια ομάδα συνηγορίας, ζητούν περισσότερα από 677 δισεκατομμύρια δολάρια για την κάλυψη κλεμμένων αντικειμένων, ζημιών στην οικονομία και στην υποδομή, καθώς και τραπεζικό δάνειο και μεμονωμένες απαιτήσεις.

Ακόμη και το ποσό για το τραπεζικό δάνειο βρίσκεται σε διαφωνία. Το δάνειο χορηγήθηκε σε ελληνικές δραχμές σε περίοδο υπερπληθωρισμού πριν από 70 χρόνια. Η μετάφραση αυτού στο σημερινό νόμισμα είναι δύσκολη και το ζήτημα του πόσο ενδιαφέροντος πρέπει να εκτιμηθεί υπόκειται σε συζήτηση. Σύμφωνα με μια συντηρητική εκτίμηση ενός πρώην υπουργού Οικονομικών, το χρέος από το δάνειο ανέρχεται μόνο σε 24 δισεκατομμύρια δολάρια.

Δεν είναι δύσκολο να δούμε γιατί το ζήτημα είναι τόσο ελκυστικό για πολλούς Έλληνες. Προσφέρει, αν όχι τίποτα άλλο, μια ευκαιρία να καταργήσει τη Γερμανία. Τα τελευταία έξι χρόνια έχουν χτυπήσει σκληρά την ελληνική υπερηφάνεια. Κάποιοι εδώ πιστεύουν ότι οι αξιωματούχοι της χώρας είναι απλώς μαριονέτες αυτές τις μέρες, επιβάλλοντας οποιεσδήποτε λύσεις έρχονται οι πιστωτές της χώρας – το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Οι ειδικοί λένε ότι η γερμανική κατοχή στην Ελλάδα ήταν βάναυση. Η Γερμανία ζήτησε φαγητό από την Ελλάδα, ακόμη και όταν οι Έλληνες πεινούσαν. Μέχρι το τέλος του πολέμου, περίπου 300.000 είχαν λιμοκτονήσει. Η Ελλάδα είχε επίσης ένα ενεργό κίνημα αντίστασης, το οποίο προκάλεσε συχνές και φρικτές αντιδράσεις όπως αυτό που συνέβη εδώ στον Αμίρα, ένα μικρό χωριό στην Κρήτη. Μερικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι 1.500 χωριά ξεχωρίστηκαν για τέτοιες αντιπολίσεις.

Μετά τον πόλεμο, λένε οι ειδικοί, η Ελλάδα έχει λίγα αποζημιώματα. Αλλά λίγες χώρες το έκαναν. Οι Σύμμαχοι επικεντρώθηκαν στην ανοικοδόμηση της Γερμανίας, χωρίς να θέλουν να επιβάλουν για άλλη μια φορά συντριβές λογαριασμών αποζημίωσης όπως έκαναν μετά τον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, έναν σημαντικό παράγοντα, πίστευαν, για την πραγματοποίηση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κάποια γερμανική περιουσία κατανεμήθηκαν, αλλά πολλές αξιώσεις απλώς αναβλήθηκαν έως ότου η Ανατολική και η Δυτική Γερμανία μπορεί να επανενωθούν.

Όταν έφτασε εκείνη η στιγμή, το τοπίο του κόσμου είχε αλλάξει σημαντικά. Μέχρι τότε, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρισκόταν στη θέση της, η Γερμανία συνέβαλε περισσότερο στον προϋπολογισμό του μπλοκ από ό, τι πήρε πίσω και, σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, τα βιβλία έκλεισαν. (Η Γερμανία έχει καταβάλει τεράστιες αποζημιώσεις στο Ισραήλ στο όνομα του εβραϊκού λαού γενικά, και η γερμανική κυβέρνηση, οι γερμανικές εταιρείες και ορισμένοι άλλοι θεσμοί δημιούργησαν ένα ταμείο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για να αντισταθμίσουν εκείνους που αναγκάστηκαν να εργαστούν κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κράτησης.)

Ωστόσο, ορισμένες ομάδες στην Ελλάδα έχουν από καιρό αισθανθεί ότι η Γερμανία οφείλει ακόμη θύματα όπως ο κ. Συγγελάκης. Και άλλοι, τώρα κοιτάζοντας πίσω, πιστεύουν ότι η Γερμανία είχε αφήσει το άγκιστρο τότε και θα έπρεπε να είναι πιο γενναιόδωρη τώρα στην ώρα της Ελλάδας.

Μερικές μεμονωμένες υποθέσεις έχουν περάσει από τα ελληνικά δικαστήρια, συμπεριλαμβανομένης μιας εκπροσώπησης των θυμάτων μιας σφαγής στο Δίστομο το 1944 . Οι Γερμανοί έπληξαν το χωριό εκσπάνοντας εγκύους, μωρά με μπαγιονέτ και πυρπολώντας σπίτια, σύμφωνα με μάρτυρες. Οι δικηγόροι για το Distomo κέρδισαν μια απόφαση 38 εκατομμυρίων δολαρίων στην Ελλάδα. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση δεν έδωσε ποτέ άδεια να διεκδικήσει γερμανική περιουσία στην Ελλάδα ως τρόπο είσπραξης του χρέους.

Η Χριστίνα Σταμούλη, της οποίας ο πατέρας ήταν δικηγόρος σε αυτήν την υπόθεση, είπε ότι πολλοί ηλικιωμένοι στην Ελλάδα μόλις άρχισαν να μιλάνε για το τι συνέβη στον πόλεμο, σε ορισμένες περιπτώσεις επειδή οι μεγαλύτεροι Γερμανοί είχαν φτάσει στα χωριά τους με τα εγγόνια τους που ήθελαν συγχώρεση.

«Εντάξει, συγγνώμη», είπε η κα Σταμούλη. «Περιμένουμε όμως και δράσεις».

Οι ειδικοί λένε ότι η Γερμανία είναι πολύ απίθανο να θέλει να επανεξετάσει ζητήματα αποζημίωσης με την Ελλάδα, καθώς άλλες χώρες είναι πιθανό να προβούν σε παρόμοιες αξιώσεις. Ωστόσο, ορισμένοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα μπορεί να έχει την ευκαιρία να εξοφλήσει το τραπεζικό δάνειο.

«Αυτό που είναι ασυνήθιστο για αυτό το δάνειο είναι ότι υπάρχει γραπτή συμφωνία», δήλωσε η Κατερίνα Κράλοβα, η συγγραφέας του «In the Shadow of Occupation: The Greek-German Relations During the Period 1940-2010». «Σε άλλες χώρες, οι Γερμανοί πήραν τα χρήματα».

Ερωτηθείς για την έκθεση 80 σελίδων, αξιωματούχοι του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών δήλωσαν ότι η Ελλάδα δεν είχε καμία πρόθεση να συνδυάσει τις πολεμικές αξιώσεις με την τρέχουσα οικονομική κατάσταση. Ωστόσο, είπαν, οι ισχυρισμοί αποζημίωσης εξακολουθούν να ισχύουν. «Το ζήτημα τέθηκε επανειλημμένα, σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους, τόσο σε πολιτικό όσο και σε διπλωματικό επίπεδο, σε διμερή βάση, με άμεσο και απολύτως τεκμηριωμένο τρόπο, μεταξύ εταίρων, φίλων και συμμάχων», δήλωσε ένας αξιωματούχος, που αρνήθηκε να χαρακτηριστεί ως κοινή πρακτική εδώ.

Για εκείνους που επέζησαν από τη σφαγή του Αμίρα, μια συντριπτική φτώχεια έφτασε. Ο κ. Συγγελάκης είπε ότι η μητέρα του μερικές φορές έψαχνε για βρώσιμα ζιζάνια για να ταΐσει τα παιδιά της. Δεν είχε παπούτσια έως ότου ήταν έφηβος.

«Τότε, μας κατέστρεψαν με όπλα», είπε ο κ. Συγγελάκης, ο θυμός παραμένει καθαρός. «Σήμερα, το κάνουν οικονομικά.»


Μοιραστείτε το άρθρο, με αυτόν τον τρόπο μας επιβραβεύετε.

Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News και στο instagram για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Εικόνες θέματος από enot-poloskun. Από το Blogger.