ACTIVE MEMBER -"Νισάφι πια"

Νισάφι πια

Πάνδημος τρόμος στου κόσμου το στέρνο

κι η οργή μας γαλέρα από ξέρα σε ξέρα.

Απροσδόκητοι σύμμαχοι στο παγκόσμιο γκουβέρνο 

όσοι της λευτεριάς σκορπάνε την τέφρα.

Η μόνιμη μου έχθρα, αυτά τ’ αδήλωτα ναυάγια 

κι αυτή η αποδοχή στις κρατικές ντιρεκτίβες.

Μόνο σε τέτοιους πιάνουν της μήδειας τα μάγια.

Μ’ αυτούς γεμίζουν των κερχανάδων οι κλίνες.

Άπαντες παρόντες οι πλασέμπο δημοκράτες

στου νέου κόσμου τα θυρανοίξια, οι μουχλομύκητες

στοιχισμένοι και παραπόδας οι πλουτοκράτες,

ανέπαφα όντα, μ’ αφηγήσεις ανεκδίκητες.

Tης επιστήμης, πλάι τους, οι μισθωμένοι δρομάρηδες

ετοιμάζουνε μεταλαβιά για τους ξεσταβλισμένους.

Χορηγοί της τελετής είναι οι μπεκιάρηδες.

Σύσσωμοι οι αιμοπότες του ανθρώπινου γένους.

Έτσι του φόβου, ο αντίλαλος

Είναι νερό στο μύλο των δημαγωγών.

Ποτισμένος ανθός, φαρμάκι και δίχειλος,

Ανάχωμα στα εγκλήματα των ειδικών

κι ο τρελός είμαι εγώ, που σκορπάω το βιός μου

και δεν αφήνω σάπια ρώγα πάνω στα τσαμπιά.

Γνωρίζω τη μοίρα των στίχων και των στοχασμών μου,

μ’ ακούς μετάνθρωπε; Νισάφι πια

Νισάφι πια

Που είναι οι όρκοι που αλλάζανε αδέρφια και φίλοι;

Νισάφι πια

Μαγαρισμένα τα όνειρα μας απ’ τα λαλίστατα χείλη.

Νισάφι πια

Σ’ ακούσαν να φωνάζεις «άξιοι» και να εύχεσαι

στου φαμελίτη φόβου το μπάσταρδο παιδί 

να καίει σαν αγιοκάντηλο, για να προσεύχεσαι.

Αναιδείς καιροί, νεκρές ζωές, παραχωρήσεις.

Απέναντι μας όσοι πενθούν τη ζωή που δε ζούνε.

Μασκοφόρετος βίος, ανέπαφων όντων αφηγήσεις,

μας απομείνανε μόνο τη ζωή όσοι τιμούνε.

Όσοι δεν έχουνε μούτρα να κυκλοφορήσουν βάζουνε μάσκες

κι η απόσταση μεταξύ μας είναι δείγμα αγάπης.

Υγειονομική ορθότητα και της λογικής οι νάρκες 

γύρω μας παντού κι ακαταδίωκτος ο σατράπης.

Πειθήνιοι και υπάκουοι στο «θεραπευτή» δεσμοφύλακα 

όσο οι αποστειρωμένοι ραβδίζουν το παρόν

αναλαμβάνει ο «Φαρμακεύς» απ’ του εχθρού μας το θύλακα

κι ο φόβος φράζει όλες τις ανάβρες των θεών.

Μόνο όταν γέρνω μόνος πια, μπορώ να ονειρευτώ.

Οι φωτεινές στιγμές που ‘χω κεντημένες στη μνήμη μου,

Όσο κι αν αβαρές φορτίο απογίναν φυτευτό,

δε θα καταπιεί η σκοτιά ποτέ το αγρίμι μου 

και μόνον ερήμην μου η πρόοδος με σιγουριά τετελεσμένου 

όσο κι αν σ’ αποκαμώνει με εντατικές κατηχήσεις

,

κερώνει την οργή κάθε κολασμένου.

Γείτονα, όσο εσύ, αρνείσαι να ξυπνήσεις.

Οι παραχωρητές, πρώτοι διαλέξατε μεριά.

Εμείς στο ίδιο παραγώνι, στην ίδια φωτιά.

Απ’ τα λαλίστατα χείλη σας μαγαρισμένη η λευτεριά,

όμως μωρέ δεν πολεμιούνται οι άνθρωποι χωρίς σκιά.

Νισάφι πια

Που είναι οι όρκοι που αλλάζανε αδέρφια και φίλοι;

Νισάφι πια

Μαγαρισμένα τα όνειρα μας απ’ τα λαλίστατα χείλη.

Νισάφι πια

Σ’ ακούσαν να φωνάζεις «άξιοι» και να εύχεσαι

στου φαμελίτη φόβου το μπάσταρδο παιδί 

να καίει σαν αγιοκάντηλο, 

για να προσεύχεσαι.

Βγάζει μάτι η ανευρωσιά σου πια

μη κλαίγεσαι.

Τα ξεροκόμματα πάρε και λούφαξε

στο παραγώνι τους.

Της εκδοχής τους είσαι μέρος πια

και φαίνεσαι.

Μέχρι το δείλι το μαβί 

θα ΄σαι το ακόνι τους.

Νισάφι πια

Μοιραστείτε το άρθρο, με αυτόν τον τρόπο μας επιβραβεύετε.

Ακολουθήστε το newsplanet09.info στο Google News για να ενημερώνεστε για όλα τα τελευταία άρθρα μας.

Fair Notice -Mε επιφύλαξη παντός νόμιμου δικαιώματος:Το newsplanet09 όπως και η σελίδα μας newsplanet09 στο facebook απαγορεύει ρητώς από 9/6/20 οποιαδήποτε επισήμανση ή χαρακτηρισμό των άρθρων του από μη αναγνωρισμένες από το Ελληνικό κράτος, αλλά και τους διεθνείς νόμους προστασίας ατομικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας άποψης και ιδεών από διαδικτυακές οργανώσεις, οι οποίες δεν συνάδουν με το Σύνταγμα & τους νόμους της χώρας μας, και τις οποίες δεν αναγνωρίζουμε.