Επιστήμη και Ηθική, του Robert F. Kennedy, Jr.

 

 Επιστήμη και Ηθική, του Robert F. Kennedy, Jr. : Ηθικό θάρρος και το κοινό  μας μέλλον

  Επιστήμη και Ηθική, του Robert F. Kennedy, Jr. : Ηθικό θάρρος και το κοινό μας μέλλον

Ο πρόλογος του Robert F. Kennedy, Jr. στο αποκαλυπτικό βιβλίο της Τζούντι Μάικοβιτς και του Kεντ Χέκενλάιβλι «Το Σύστημα: Η αλήθεια για τη βιομηχανία των φαρμάκων» (επίτιτλος: “Ξαναχτίζοντας την Εμπιστοσύνη στην Επιστήμη», μτφρ. Αριάδνη Αλαβάνου, εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα, 2021) αποτελεί ένα δοκίμιο για το ανθρωποκτόνο διαζύγιο της Επιστήμης από την Ηθική εξαιτίας της σαρωτικής καταστρεπτικής επέλασης της κερδοσκοπικής Big Pharma στο χώρο της επιστήμης.
 
Η Υπόθεση της Τζούντι Μάικοβιτς δείχνει ότι οι αδιάλλακτες «ορθοδοξίες» που καθιερώνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι διεφθαρμένοι κρατικοί ρυθμιστές, για να προστατεύσουν την εξουσία και τα κέρδη, εξακολουθούν να υπάρχουν και μάλιστα ως κυρίαρχη δύναμη τόσο στο επιστημονικό όσο και στο πολιτικό πεδίο.

Με βάση κάθε υφιστάμενο κριτήριο, η δρ. Τζούντι Μάικοβιτς συγκαταλεγόταν στους πιο ικανούς επιστήμονες της γενιάς της. Εισήλθε επαγγελματικά στην επιστήμη από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνιας με πτυχίο ΒΑ στη χημεία, στις 10 Ιουνίου 1980, ως χημικός πρωτεϊνών στο Εθνικό Ινστιτούτου Καρκίνου (NCI), εργαζόμενη σε ένα σωτήριο για τη ζωή πρόγραμμα καθαρισμού της ιντερφερόνης. Η ποιότητα της δουλειάς της και οι αξιόπιστες εκλάμψεις της ευφυΐας της σύντομα την ώθησαν στην κορυφή του ανδροκρατούμενου κόσμου της επιστημονικής έρευνας.

Στο NCI, η Μάικοβιτς άρχισε την εικοσαετή συνεργασία της με τον δρ. Φρανκ Ρουσέτι, πρωτοπόρο στο πεδίο της ανθρώπινης ρετροϊολογίας. Ο Φρανκ Ρουσέτι έγραψε επιστημονική ιστορία, όταν το 1977, όντας επικεφαλής του εργαστηρίου του Ρόμπερτ Γκάλο, ανακάλυψε μαζί με τον Μπέρνι Ποΐζ τον πρώτο ανθρώπινο ρετροϊό, τον HTLV-1 (ανθρώπινος Τ-λεμφοτρόπος ιός που σχετίζεται με τη λευχαιμία).

Ένας ρετροϊός είναι «κρυφός ιός» εφόσον, όπως ο ιός της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV), εισέρχεται στον ξενιστή χωρίς να τίθεται σε συναγερμό το ανοσοποιητικό σύστημα. Εκεί μπορεί να μένει εν υπνώσει επί χρόνια, χωρίς να προκαλεί βλάβη. Πριν σκοτώσει έναν άνθρωπο, ο ρετροϊός καταστρέφει, συνήθως, το ανοσοποιητικό του σύστημα. Το αποτέλεσμα είναι πολλοί ρετροϊοί να προκαλούν καρκίνο.

Η συνεργασία των Ρουσέτι/Μάικοβιτς, με την αυξανόμενη κατανόηση της συμπεριφοράς του ρετροϊού, καθώς και η διδακτορική εργασία της Μάικοβιτς που βραβεύθηκε από το Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον το 1991, άλλαξαν το κυρίαρχο «παράδειγμα» στη θεραπεία του HIV/AIDS, μετατρέποντας την ασθένεια της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας από θανάσιμη σε κατάσταση αντιμετωπίσιμη.

Από την αρχή, το πιο τρομερό εμπόδιο στην επαγγελματική σταδιοδρομία της Μάικοβιτς ήταν η επιστημονική της ακεραιότητα. Πάντα την έβαζε πάνω από την προσωπική φιλοδοξία. Δεν επιδίωκε να καβγαδίζει για τη δημόσια υγεία. Δεν θεώρησε ποτέ τον εαυτό της αποστάτη ή επαναστάτη. Οι συγγενείς της εργάζονται ως επί το πλείστο είτε σε κρατικές υπηρεσίες είτε στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Πίστευαν στις θεμελιώδεις αμερικανικές αρχές της σκληρής εργασίας, του σεβασμού προς την εξουσία και πάνω απ' όλα στην υποστήριξη της αλήθειας. Αυτό το υπόβαθρο καθιστούσε αδύνατη για τη Μάικοβιτς την εγκατάλειψη των υψηλών οικογενειακών αρχών της εντιμότητας και της ακεραιότητας, ακόμη κι όταν γίνονταν εμπόδιο.

Όταν έφυγε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, εργάστηκε για κάποιο διάστημα στην Upjohn - επικεφαλής ενός προγράμματος που στόχος του ήταν να αποδείξει την ασφάλεια ενός προϊόντος της εταιρείας που έκανε θραύση, της αυξητικής ορμόνης των βοοειδών. Όταν η Μάικοβιτς ανακάλυψε ότι η φόρμουλα της εταιρείας μπορούσε να προκαλέσει προκαρκινικές αλλοιώσεις στις καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων, αρνήθηκε να υπακούσει στις εντολές των εργοδοτών της που ήθελαν να αποκρύψει τα ευρήματα της.

Η αποκάλυψη της Μάικοβιτς υποδείκνυε ότι η ισχυρή παρουσία της ορμόνης στο γάλα θα μπορούσε να προκαλέσει καρκίνο του μαστού σας γυναίκες που το έπιναν. Η άρνησή της να υποχωρήσει επιτάχυνε την αποχώρησή της από την Upjohn, την επιστροφή της στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και στη σχολή τελειόφοιτων. Ο πόλεμος της Μάικοβιτς κατά της αυξητικής ορμόνης των βοοειδών οδήγησε την εταιρεία Upjohn στην εγκατάλειψη του προϊόντος αυτού.

Το 2009, όντας πλέον στον ακαδημαϊκό χώρο, η Μάικοβιτς και ο Ρουσέτι, ο οποίος εργαζόταν ακόμη στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, ηγήθηκαν μιας ομάδας που ανακάλυψε τη στενή σχέση ανάμεσα σε έναν πρότερα άγνωστο ρετροϊό και τη μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα, κοινώς γνωστή ως σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (ME/CFS). Αναμενόμενα, ο ρετροϊός συνδεόταν επίσης και με ορισμένους αιματολογικούς καρκίνους. Συνεργάτες τον είχαν ονομάσει «ξενοτροπικό ιό λευχαιμίας ποντικού» (XMRV - Xenotropic Murine Leukemia Related Virus), όταν τον ανίχνευσαν πρώτη φορά σε αλληλουχίες DNA καρκίνου του προστάτη, λίγα χρόνια νωρίτερα.

Η ιατρική κοινότητα είχε ασχοληθεί κακόπιστα με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, το οποίο πλήττει κυρίως τις γυναίκες, από την εμφάνισή του στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Το ιατρικό κατεστημένο χλεύασε τη ME/CFS ως «γρίπη των γιάπηδων» και την απέδωσε στην εγγενή ψυχολογική ευπάθεια των γυναικών καριέρας που ακολουθούν επαγγέλματα σε υψηλής έντασης εταιρικά οικοσυστήματα. Η Μάικοβιτς έφερε στο φως αποδεικτικά στοιχεία για την παρουσία του ρετροϊού στο 67% των γυναικών που είχαν προσβληθεί από το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, αλλά και στον υγιή πληθυσμό όπου ανιχνεύθηκε σε ποσοστό λίγο κάτω από το 4%.

Στις 8 Οκτωβρίου 2009, η Μάικοβιτς και ο Ρουσέτι δημοσίευσαν τα εκρηκτικά τους ευρήματα στο περιοδικό Science, περιγράφοντας την πρώτη στον κόσμο απομόνωση του ρετροϊού XMRV που είχε ανακαλυφθεί πρόσφατα καθώς και τη σχέση του με το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Η αποκάλυψη αυτή προκάλεσε αμέσως οργισμένες αντιδράσεις από ζηλόφθονα κέντρα που ασχολούνται με τον καρκίνο, τα οποία αντιστέκονται με πείσμα στην επιστήμη που αποδίδει τον καρκίνο και τα νευροάνοσα νοσήματα σε ιούς.

Η αντίδραση έγινε ακόμη πιο δυσοίωνη όταν η επόμενη έρευνα της Μάικοβιτς υπέδειξε ότι ο νέος ρετροϊός, που αρχικά είχε βρεθεί σε ποντίκια, είχε κατά κάποιον τρόπο μεταπηδήσει σε ανθρώπους μέσω μολυσμένων εμβολίων.

Ακόμη πιο ενοχλητικά για το ιατρικό κατεστημένο, η έρευνα της Μάικοβιτς αποκάλυψε ότι πολλές γυναίκες ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ξενοτροπικό ιό λευχαιμίας ποντικού είχαν παιδιά που έπασχαν από αυτισμό. Με την υποψία ότι ο ιός περνά από τη μητέρα στο παιδί, όπως ο ιός του AIDS, η Μάικοβιτς εξέτασε 17 παιδιά. Στα 14 απ' αυτά βρέθηκαν ενδείξεις του ιού. Τα ευρήματα συνδέθηκαν με γονεϊκές αναφορές αυτιστικής συμπεριφοράς ύστερα από εμβολιασμό. Επακόλουθες μελέτες συνέδεσαν τον εν λόγω ιό με την επιδημιολογία της λευχαιμίας, του καρκίνου του προστάτη, αυτοάνοσων νοσημάτων και την εκρηκτική αύξηση της νόσου Αλτσχάιμερ.

Ακόμη χειρότερα, η έρευνα έδειξε εκτεταμένη μόλυνση της προμήθειας του αίματος και των αιματολογικών προϊόντων από τον ίδιο ιό. Με βάση την έρευνα της Μάικοβιτς και τα ευρήματα άλλων, φαίνεται ότι σήμερα οι φορείς του ιού ποσοστιαία αντιστοιχούν στο 3 έως 8% του πληθυσμού - ο «ξενοτροπικός ιός λευχαιμίας ποντικού» έχει γίνει πλέον μέρος της ανθρώπινης οικολογίας, που περνά από τη μητέρα στο παιδί, στο εργαστήριο, ή μέσω του μητρικού γάλακτος. Τα δεδομένα της Μάικοβιτς υποδεικνύουν ότι πάνω από 10 εκατομμύρια Αμερικανοί κρύβουν τον ιό σαν μια ωρολογιακή βόμβα - μια δυνητική απειλή επιδημίας μεγαλύτερης απ' αυτήν του AIDS.

Τον Ιανουάριο του 2011, ο Μπεν Μπέρκχουτ, ειδικός στον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας και την ασθένεια AIDS, δημοσίευσε αυτές τις εκρηκτικές αποκαλύψεις στην επιθεώρηση Frontiers in Microbiology. Συμπεριέλαβε αποδεικτικά στοιχεία της Μάικοβιτς ότι ο ιστός ποντικιών που χρησιμοποιήθηκε στην παραγωγή εμβολίου ήταν, πιθανώς, ο φορέας της μόλυνσης ανθρώπων.

Εν αγνοία της Τζούντι, ο συν-συγγραφέας του παρόντος βιβλίου, Κεντ Χέκενλάιβλι, είχε ήδη ανακαλύψει, ανεξάρτητα απ' αυτήν, δημοσιευμένη ιατρική έρευνα που έδειχνε ότι το πρώτο καταγεγραμμένο ξέσπασμα του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης ήταν ανάμεσα σε 198 γιατρούς και νοσηλευτές στο νοσοκομείο της κομητείας του Λος Άντζελες, το 1934-1935, μετά από τον εμβολιασμό τους με ένα πειραματικό φάρμακο κατά της πολιομυελίτιδας που είχε καλλιεργηθεί μέσα σε ιστό εγκεφάλου ποντικιού.

Τα στοιχεία της Μάικοβιτς απειλούσαν με οικονομική καταστροφή τις μεγάλες πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες, λόγω της αμελούς χρήσης εκ μέρους τους καλλιεργειών με κύτταρα ζώων για την παραγωγή εμβολίων και άλλων φαρμακευτικών προϊόντων. Τα ευρήματά της έθεταν σε κίνδυνο έσοδα δισεκατομμυρίων δολαρίων σε έναν ολόκληρο κλάδο φαρμάκων που αποκαλούνται «βιολογικά», ο οποίος βασίζεται σε ιστούς ζώων και στα αντίστοιχα προϊόντα.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι αιχμάλωτοί τους κρατικοί ρυθμιστές εξαπέλυσαν μια μανιασμένη επίθεση κατά της Μάικοβιτς και του Ρουσέτι, πολιορκώντας τους από κάθε άποψη.

Το περιοδικό Science πίεσε αφόρητα την Μάικοβιτς να αποσύρει το άρθρο της του Οκτωβρίου του 2009. Τον Σεπτέμβριο του 2011, το Ινστιτούτο Γουάιτμορ-Πίτερσον, του Πανεπιστημίου της Νεβάδα, στο Ρίνο, απέλυσε την Τζούντι από το διδακτικό προσωπικό του. Η Τζούντι και η οικογένειά της παρατήρησαν απειλητικούς ανθρώπους να την ακολουθούν με αγροτικά οχήματα και άλλα παρόμοια επεισόδια που φανέρωναν ότι κάποιοι την παρακολουθούσαν. Κάποια φορά, σε ένα παρόμοιο επεισόδιο, αγριάνθρωποι περικύκλωσαν το σπίτι της και την ανάγκασαν να φύγει με βάρκα. Αφού δραπέτευσε, εισέβαλαν στο σπίτι της, με τον ισχυρισμό ότι εργάζονταν για την κυβέρνηση. Τον Νοέμβριο του 2011, η αστυνομία της κομητείας Βεντούρα συνέλαβε την Τζούντι χωρίς ένταλμα και τη φυλάκισε επί 5 ημέρες χωρίς δικαίωμα αποφυλάκισης με εγγύηση. Οι αστυνομικοί έκαναν εξονυχιστική έρευνα στο σπίτι της, σκορπίζοντας τα χαρτιά της παντού.

Την ίδια ημέρα, αστυνομικοί επέδραμαν στο σπίτι της φίλης της, Λίλι, και την ανάγκασαν να κάτσει ακίνητη σε μια καρέκλα επί ώρες, ενώ εκείνοι έκαναν φύλλο και φτερό όλο το κτίριο. Αξιωματούχοι των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας είπαν στην αστυνομία της Νεβάδα ότι η δρ. Μάικοβιτς είχε πάρει παράνομα τα ερευνητικά σημειωματάριά της από εργαστήριο τους. Ήταν μια κατασκευασμένη κατηγορία. Ως βασικής ερευνήτριας σε δύο κρατικά προγράμματα, ήταν υποχρέωση της δρ. Μάικοβιτς να κρατά όλες τις ερευνητικές εργασίες της.

Εκτός αυτού, η Μάικοβιτς είχε αφήσει όλα τα σημειωματάριά της στο πανεπιστημιακό γραφείο της, από τις 29 Σεπτεμβρίου. Την ίδια ημέρα, κάποιοι διέρρηξαν το γραφείο της Τζούντι, αφαίρεσαν τα σημειωματάριά της και τα «φύτεψαν» σε ένα ντουλάπι κάπου στο σπίτι της, προφανώς για να την ενοχοποιήσουν. Εβδομάδες αργότερα, καθώς η Τζούντι μαράζωνε σε ένα κελί, ο σύζυγος της Ντέιβιντ βρήκε τα σημειωματάρια προσεκτικά πακεταρισμένα μέσα σε μια λινή τσάντα της θάλασσας, σε κάποιο σκοτεινό ντουλάπι στο σπίτι της, στη νότια Καλιφόρνια. Τρέχοντας, τα πήγε στη φυλακή μετά τα μεσάνυχτα και τα έδωσε την αστυνομία της Βεντούρα.

Ενόσω η Τζούντι ήταν στη φυλακή, ο πρώην εργοδότης της είπε στον σύζυγο της και στον δρ. Ρουσέτι ότι αν, απλώς, υπέγραφε μια απολογία με την οποία να παραδέχεται ότι η εργασία της ήταν λανθασμένη, η αστυνομία θα την ελευθέρωνε και θα μπορούσε να σώσει την επιστημονική καριέρα της. Η Τζούντι αρνήθηκε. Ακόμη δεν είχαν διατυπωθεί κατηγορίες εναντίον της από εισαγγελέα, αλλά το καρτέλ των φαρμακευτικών εταιρειών και οι αιχμάλωτοι του στα επιστημονικά περιοδικά εξαπέλυσαν μια εκστρατεία διασυρμού της. Λίγο πριν από δύο χρόνια, το περιοδικό Science τη δόξαζε. Τώρα, το ίδιο περιοδικό δημοσίευσε τη φωτογραφία της ως κρατούμενης, που είχε τραβήξει η Σήμανση, και απέσυρε την εργασία της.

Η Τζούντι έχασε ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις στις οποίες ήταν βασική ερευνήτρια. Κήρυξε χρεοκοπία, προσπαθώντας να βρει δουλειά και να αποκαταστήσει το όνομά της. Τα επιστημονικά περιοδικά, που ομολογουμένως ελέγχονται όλα από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, αρνήθηκαν να δημοσιεύσουν εργασίες της.

Οι ιατρικές βιβλιοθήκες των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας την απέκλεισαν. Ήταν αδύνατον να προχωρήσει δικαστικά, αν δεν δαπανούσε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια σε αμοιβές δικηγόρων. Ο γενικός εισαγγελέας της Νεβάδα κράτησε την υπόθεση «σφραγισμένη» επί χρόνια. Δόλιες πράξεις αξιωματούχων της δημόσιας υγείας στα ύψιστα επίπεδα του υπουργείου Υγείας ουσιαστικά της αφαίρεσαν τη δυνατότητα εργασιακής απασχόλησης.

Η δίωξη επιστημόνων και γιατρών που τολμούν να προκαλέσουν τις κατά καιρούς ορθοδοξίες δεν σταμάτησε μετά τον Γαλιλαίο: πάντα υπήρχε, και σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει, ο επαγγελματικός κίνδυνος.

• Σύγχρονα ανάλογα περιστατικά αφθονούν. Ο Χέρμπερτ Νίντλμαν του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ βίωσε το «αντανακλαστικό Σέμελβάις» όταν αποκάλυψε τη θανάσιμη τοξικότητα του μολύβδου για τον εγκέφαλο, τη δεκαετία του 1980.

• Η Ρέιτσελ Κάρσον αντιμετώπισε τα ίδια τη δεκαετία του 1960, όταν εξέθεσε τους κινδύνους του εντομοκτόνου DDT, της εταιρείας Monsanto, το οποίο προωθούσε τότε η ιατρική κοινότητα ως μέτρο προφύλαξης για την ανθρώπινη ψείρα και την ελονοσία. Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και επαγγελματίες της ιατρικής, υπό την ηγεσία της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας (AMA), ενώθηκαν με τη Monsanto και άλλους βιομήχανους χημικών και επιτέθηκαν με δριμύτητα εναντίον της Κάρσον.

Είμαι πολύ υπερήφανος που ο θείος μου, πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι, έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη δικαίωση της Κάρσον. Το 1962, αντέκρουσε το δικό του υπουργείο Γεωργίας, που είχε συμμαχήσει με τη Monsanto, και διόριοε μια επιτροπή ανεξάρτητων επιστημόνων η οποία επιβεβαίωσε όλους τους ισχυρισμούς του βιβλίου της Κάρσον, Silent Spring (Σιωπηλή Ανοιξη).

• Η Τζούντι Μάικοβιτς ανήκει σ' αυτή την ομάδα μαρτύρων και πιο άμεσα σε μια μακριά σειρά επιστημόνων τους οποίους οι αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας τιμώρησαν, εξόρισαν και κατέστρεψαν, ως αιρετικούς απέναντι στις ηγεμονεύουσες περί εμβολίων ορθοδοξίες.

Η δρ. Έντι προειδοποίησε τους εργοδότες της στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας ότι το εμβόλιο ήταν επιβλαβές, αλλά αυτοί απέρριψαν τις ανησυχίες της. Η διάθεση του εμβολίου από τα Εργαστήρια Cutter στην Καλιφόρνια προκάλεσε το χειρότερο ξέσπασμα πολιομυελίτιδας στην ιστορία. Οι υπεύθυνοι για την υγεία είχαν μολύνει με τον ιό της πολιομυελίτιδας 200.000 ανθρώπους. Οι 70.000 ασθένησαν, 200 παιδιά έμειναν παράλυτα και 10 πέθαναν.

Η επιστήμη, στις καλύτερες στιγμές της, είναι η αναζήτηση της υπαρξιακής αλήθειας. Ωστόσο, κάποιες φορές, οι αλήθειες απειλούν καθιερωμένα ισχυρά οικονομικά «παραδείγματα». Τόσο η επιστήμη όσο και η δημοκρατία βασίζονται στην ελεύθερη ροή σωστών πληροφοριών. Οι άπληστες εταιρείες και οι αιχμάλωτές τους διεφθαρμένες και κρατικές ρυθμιστικές Αρχές πλειστάκις έχουν αποδειχθεί πρόθυμες να διαστρέψουν, να διαστρεβλώσουν, να παραχαράξουν και να διαφθείρουν την επιστήμη, να αποκρύψουν πληροφορίες και να λογοκρίνουν τη δημόσια συζήτηση, προκειμένου να προστατεύουν την προσωπική τους εξουσία και τα εταιρικά κέρδη. Η λογοκρισία είναι θανάσιμος εχθρός της δημοκρατίας όσο και της δημόσιας υγείας.

Ο δρ. Φρανκ Ρουσέτι συχνά παραθέτει τον Βαλέρι Λεγκάσοφ, τον θαρραλέο Ρώσο φυσικό που αγνόησε τη λογοκρισία, τα βασανιστήρια και τις απειλές κατά της ζωής του από την KGB, για να αποκαλύψει στον κόσμο την αληθινή αιτία της καταστροφής στο Τσερνομπίλ.

«Το να είσαι επιστήμονας σημαίνει να είσαι απλοϊκός. Είμαστε τόσο συγκεντρωμένοι στην έρευνά μας για την αλήθεια που δεν καταφέρνουμε να αναλογιστούμε πόσο λίγοι θέλουν πραγματικά να τη βρούμε. Όμως, υπάρχει πάντα εκεί, είτε τη βλέπουμε είτε όχι, είτε την επιλέγουμε είτε όχι. Η αλήθεια δεν νοιάζεται για τις ανάγκες ή τις ελλείψεις μας. Δεν νοιάζεται για τις κυβερνήσεις, τις ιδεολογίες ή τις θρησκείες μας. θα βρίσκεται συνεχώς εν αναμονή».

Η παρούσα αφήγηση της Τζούντι Μάικοβιτς και του Κεντ Χέκενλάιβλι είναι εξαιρετικά σημαντική τόσο για την υγεία των παιδιών μας όσο και για τη σφριγηλότητα της δημοκρατίας μας. Ο πατέρας μου πίστευε ότι το ηθικό θάρρος είναι το πιο σπάνιο είδος γενναιότητας. Σπανιότερο από το σωματικό θάρρος των στρατιωτών στη μάχη ή από τη μεγάλη ευφυΐα. Πίστευε ότι το ηθικό θάρρος είναι η κρίσιμης σημασίας ποιότητα που χρειάζεται για να σωθεί ο κόσμος.

Εάν θέλουμε να απολαμβάνουμε και στο μέλλον τη δημοκρατία και να προστατεύουμε τα παιδιά μας από τις δυνάμεις που επιδιώκουν να εμπορευματοποιήσουν την ανθρωπιά, τότε έχουμε ανάγκη από θαρραλέους επιστήμονες όπως η Τζούντι Μάικοβιτς, που είναι πρόθυμοι να πουν την αλήθεια για την εξουσία, ακόμη και με τρομακτικό προσωπικό κόστος.

Robert F. Kennedy,Jr

 zougla.g

 

Κάνουμε Like and share το άρθρο, με αυτόν τον τρόπο μας επιβραβεύετε. Fair Notice -Mε επιφύλαξη παντός νόμιμου δικαιώματος:Το newsplanet09 όπως και η σελίδα μας newsplanet09 στο facebook απαγορεύει ρητώς από 9/6/20 οποιαδήποτε επισήμανση ή χαρακτηρισμό των άρθρων του από μη αναγνωρισμένες από το Ελληνικό κράτος, αλλά και τους διεθνείς νόμους προστασίας ατομικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας άποψης και ιδεών από διαδικτυακές οργανώσεις, οι οποίες δεν συνάδουν με το Σύνταγμα & τους νόμους της χώρας μας, και τις οποίες δεν αναγνωρίζουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια

Εικόνες θέματος από enot-poloskun. Από το Blogger.