Η κρυφή δύναμη της φτώχειας και ο κρίκος της αγάπης....

Κάποτε οι φτωχοί είχανε μια χαρά και ας ήξεραν ότι ήτανε φτωχοί. Μέσα από την φτώχεια τους έβλεπαν τον σκοπό να πολεμήσουν και να ζουν.
Φτωχοί αλλά είχανε στόχους, σκοπούς, όνειρα και αγάπη ...
Η φτώχεια τους ήτανε η δύναμη τους.
Αυτό στην πορεία χάθηκε με κάποιους που φώναζαν 
όλοι είμαστε ίσοι άρα να λυπάσαι για την φτώχεια σου....

Μην κάνεις παρέα με μίζερους φτωχούς
 και οι άνθρωποι ξέπεφταν γιατί χανόταν η δύναμη της φτώχειας η μαζική αγάπη για συνολική αλλαγή και εκεί που όλοι μαζί ήτανε φτωχοί αλλά είχανε μια αγάπη για αυτό που ήτανε.

Ήταν όλοι μαζί και βοηθούσε ο ένας τον άλλον ..έπεσαν στην μιζέρια της μοναξιάς γιατί ξεγελάστηκαν από τα υλικά αγαθά....

Μετρούν τα πάντα σε ποιος έχει παραπάνω άρα αυτός που δεν έχει γιατί οι άλλοι ήθελαν το περιττό,να δείξουν οτι ξέφυγαν από το σύνολο   είναι άνθρωπος φτωχός ...και έτσι η δύναμη της φτώχειας που ένωνε έγινε χωρισμός των ανθρώπων.

Δεν ήθελαν στην ουσία να ξεφύγουν όλοι μαζί από την φτώχεια με την δύναμη του δίκαιου της φτώχειας ..αλλά να ξεφύγει μουλωχτά ο καθένας με την δύναμη της ατομικής ισότητας άρα διάλυση της αγάπης και αύξηση της ατομικής υπεροψίας.

Και έτσι απλά οι άνθρωποι ξέπεσαν έτσι όπως ξέπεσαν και οι έννοιες .....ο ταπεινός είναι αυτός που έχει τιποτένια γενιά .....ταπεινόφρων αυτός που έχει τιποτένια φρόνηση...εκεί ξέπεσαν οι άνθρωποι .....έγιναν χωρίς γη χωρίς χώμα και χωριστοί....
Ενώ οι φτωχοί με φρόνηση έκρυβαν δύναμη αγάπης που θα άλλαζαν την φτώχεια σε ευημερία....και η ευημερία θα ερχόταν συνολικά δίχως υπεροψίες
 με αγαπη και αρμονια ,,,χωρις περιττά, μόνο η αγάπη 

ΧΡΥΣΑ