Ακουμπώντας στο έθνος μου να γίνω πιο άνθρωπος. Δεν μπορεί κανείς να είναι άνθρωπος ξεχνώντας την καταγωγή του
Το κράτος χρησιμεύει διά την αυτοσυντηρησίαν της φυλής, που είναι απείρως πολυτιμοτέρα από την απλήν αυτοσυντηρησίαν του κράτους.
Διότι τα κράτη δεν δημιουργούν τίποτε, μόνον συντηρούν και υποβοηθούν, τα έθνη όμως δημιουργούν πολιτισμούς.
Του
Ρωμιού δεν του λείπει η αξιοσύνη να κυβερνιέται πολιτικά ο ίδιος, μα
πρέπει μονάχα πρώτα να νιώσει με τι τρόπο έζησαν και ζουν οι Έλληνες
στον κόσμο, ποιος κοινωνικός οργανισμός τούς βαστά.
Οι Έλληνες ζουν πάντα σε κοινά ιδιοκυβέρνητα.
Λοιπόν
ο Έλληνας ή οι Έλληνες που θα κυβερνήσουν πολιτικά τους Έλληνες πρέπει
όχι να καταστρέψουν τα κοινά αυτά, παρά να τα αφήσουν, να τα
περιποιηθούν, να τα μεταχειρίζονται, να τα εκμεταλλεύονται πολιτικά.
Μ’ άλλα λόγια είναι ανάγκη να κάνουν ίσα ίσα το αντίθετο από κείνο που έκανε ως τώρα το Ελλαδικό κράτος.
Γιατί να πασκίζουν να μιμηθούν ξένα μοντέλα κα ξένες τεχνοτροπίες;
Γιατί
να θέλουν και καλά να κοιτάζουν με ξένα μάτια, όταν είναι τόσο εύκολο
τα δικά τους μάτια να ανοίξουν ορθάνοιχτα και να κοιτάξουν γύρω;
Θάβρουν
ό,τι θέλουν, φτάνει να προσέξουν, και, άμα αισθανθούν τα πράγματα που
βλέπουν, θα τα εκφράσουν με το πινέλο τους καλύτερα από κάθε ξένο.
Ακουμπώντας στο έθνος μου να γίνω πιο άνθρωπος.
Δεν μπορεί κανείς να είναι άνθρωπος ξεχνώντας την καταγωγή του.
Να θυμάται κανείς από πού βγήκε, που μεγάλωσε, ποιο έθνος τον ανέθρεψε.
Μου αρέσει να βλέπει κανείς τους δεσμούς του.
Αυτό θα πει ελευθερία.
Ποιος είναι ο τελικός των εθνών, πες τον προορισμό, πες τον αποστολή;
Ο πολιτισμός!
Να ένα έργο άξιο για τα έθνη, έργο αληθινά ανθρώπινο.
Να η δικαιολογία των εθνών.
Να πώς τα έθνη είναι χρήσιμα στην ανθρωπότητα και να πού έσφαλε ο Μαρξ πολεμώντας τα έθνη.
Πολιτισμούς γεννούν τα έθνη και αυτά μονάχα.
Δεν φθάνει όμως να είναι ένα έθνος πολιτισμένο, πρέπει να είναι πολιτισμένο και από δικό του πολιτισμό.
Σε αυτό λοιπόν χρησιμεύουν τα έθνη.
Οι πολιτισμοί γεννιούνται ο καθένας σε κάποια πατρίδα, σε κάποια εποχή και σε κάποιο έθνος.
Έξω από αυτά δεν μπορεί να σταθεί πολιτισμός.
Τι θα πει ραγιάς;
Ραγιάς είναι εκείνος που τρέμει τους μπάτσους του Τούρκου, που είναι σκλάβος του φόβου του.
Ο ραγιάς είναι μισός άνθρωπος.
Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα.
Τον κυνηγάς και κρύβεται.
Τον δέρνεις και ακόμα σκύβει.
Τον σκοτώνεις και σωπαίνει.
Μόνο εμείς, όσοι νοιώθουμε την δική μας την πατρίδα, μπορούμε να νοιώσουμε και των άλλων τις πατρίδες.
Πρώτα πρέπει να νοιώσω τον εαυτό μου καλά, έπειτα καλά το έθνος μου και έτσι φθάνω στην ανθρωπότητα.
Όσοι λένε πως είναι κοσμοπολίτες και δεν περνούν από όλα αυτά τα στάδια δεν μπορούν να νοιώσουν την ανθρωπότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια